Príslovia 15
1 Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.
柔かい答は憤りをとどめ、激しい言葉は怒りをひきおこす。
2 Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.
知恵ある者の舌は知識をわかち与え、愚かな者の口は愚かを吐き出す。
3 Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.
主の目はどこにでもあって、悪人と善人とを見張っている。
4 Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.
優しい舌は命の木である、乱暴な言葉は魂を傷つける。
5 Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.
愚かな者は父の教訓を軽んじる、戒めを守る者は賢い者である。
6 V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.
正しい者の家には多くの宝がある、悪しき者の所得には煩いがある。
7 Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.
知恵ある者のくちびるは知識をひろめる、愚かな者の心はそうでない。
8 Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.
悪しき者の供え物は主に憎まれ、正しい者の祈は彼に喜ばれる。
9 Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.
悪しき者の道は主に憎まれ、正義を求める者は彼に愛せられる。
10 Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.
道を捨てる者には、きびしい懲しめがあり、戒めを憎む者は死に至る。
陰府と滅びとは主の目の前にあり、人の心はなおさらである。 (Sheol h7585)
12 Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.
あざける者は戒められることを好まない、また知恵ある者に近づかない。
13 Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.
心に楽しみがあれば顔色も喜ばしい、心に憂いがあれば気はふさぐ。
14 Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.
さとき者の心は知識をたずね、愚かな者の口は愚かさを食物とする。
15 Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.
悩んでいる者の日々はことごとくつらく、心の楽しい人は常に宴会をもつ。
16 Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.
少しの物を所有して主を恐れるのは、多くの宝をもって苦労するのにまさる。
17 Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.
野菜を食べて互に愛するのは、肥えた牛を食べて互に憎むのにまさる。
18 Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.
憤りやすい者は争いをおこし、怒りをおそくする者は争いをとどめる。
19 Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.
なまけ者の道には、いばらがはえしげり、正しい者の道は平らかである。
20 Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.
知恵ある子は父を喜ばせる、愚かな人はその母を軽んじる。
21 Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.
無知な者は愚かなことを喜び、さとき者はまっすぐに歩む。
22 Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.
相はかることがなければ、計画は破れる、はかる者が多ければ、それは必ず成る。
23 Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!
人は口から出る好ましい答によって喜びを得る、時にかなった言葉は、いかにも良いものだ。
知恵ある人の道は上って命に至る、こうしてその人は下にある陰府を離れる。 (Sheol h7585)
25 Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.
主は高ぶる者の家を滅ぼし、やもめの地境を定められる。
26 Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.
悪人の計りごとは主に憎まれ、潔白な人の言葉は彼に喜ばれる。
27 Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.
不正な利をむさぼる者はその家を煩らわせる、まいないを憎む者は生きながらえる。
28 Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.
正しい者の心は答えるべきことを考える、悪しき者の口は悪を吐き出す。
29 Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.
主は悪しき者に遠ざかり、正しい者の祈を聞かれる。
30 To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.
目の光は心を喜ばせ、よい知らせは骨を潤す。
31 Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.
ためになる戒めを聞く耳をもつ者は、知恵ある者の中にとどまる。
32 Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.
教訓を捨てる者はおのれの命を軽んじ、戒めを重んじる者は悟りを得る。
33 Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.
主を恐れることは知恵の教訓である、謙遜は、栄誉に先だつ。
