Príslovia 13
1 Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.
知恵ある子は父の教訓をきく、あざける者は、懲しめをきかない。
2 Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.
善良な人はその口の実によって、幸福を得る、不信実な者の願いは、暴虐である。
3 Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.
口を守る者はその命を守る、くちびるを大きく開く者には滅びが来る。
4 Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.
なまけ者の心は、願い求めても、何も得ない、しかし勤め働く者の心は豊かに満たされる。
5 Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.
正しい人は偽りを憎む、しかし悪しき人は恥ずべく、忌まわしくふるまう。
6 Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.
正義は道をまっすぐ歩む者を守り、罪は悪しき者を倒す。
7 Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.
富んでいると偽って、何も持たない者がいる、貧しいと偽って、多くの富を持つ者がいる。
8 Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.
人の富はその命をあがなう、しかし貧しい者にはあがなうべき富がない。
9 Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.
正しい者の光は輝き、悪しき者のともしびは消される。
10 Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.
高ぶりはただ争いを生じる、勧告をきく者は知恵がある。
11 Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.
急いで得た富は減る、少しずつたくわえる者はそれを増すことができる。
12 Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.
望みを得ることが長びくときは、心を悩ます、願いがかなうときは、命の木を得たようだ。
13 Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.
み言葉を軽んじる者は滅ぼされ、戒めを重んじる者は報いを得る。
14 Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
知恵ある人の教は命の泉である、これによって死のわなをのがれることができる。
15 Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.
善良な賢い者は恵みを得る、しかし、不信実な者の道は滅びである。
16 Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.
おおよそ、さとき者は知識によって事をおこない、愚かな者は自分の愚を見せびらかす。
17 Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.
悪しき使者は人を災におとしいれる、しかし忠実な使者は人を救う。
18 Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.
貧乏と、はずかしめとは教訓を捨てる者に来る、しかし戒めを守る者は尊ばれる。
19 Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.
願いがかなえば、心は楽しい、愚かな者は悪を捨てることをきらう。
20 Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.
知恵ある者とともに歩む者は知恵を得る。愚かな者の友となる者は害をうける。
21 Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.
災は罪びとを追い、正しい者は良い報いを受ける。
22 Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.
善良な人はその嗣業を子孫にのこす、しかし罪びとの富は正しい人のためにたくわえられる。
23 Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.
貧しい人の新田は多くの食糧を産する、しかし不正によれば押し流される。
24 Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.
むちを加えない者はその子を憎むのである、子を愛する者は、つとめてこれを懲らしめる。
25 Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.
正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。
