Jób 8

1 Tedy odpovídaje Bildad Suchský, řekl:

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

2 Dokudž mluviti budeš takové věci, a slova úst tvých budou jako vítr násilný?

ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست!

3 Což by Bůh silný neprávě soudil, a Všemohoucí což by převracel spravedlnost?

آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟

4 Synové zajisté tvoji že zhřešili proti němu, proto pustil je po nepravosti jejich.

فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود.

5 Kdybys ty opravdově hledal Boha silného, a Všemohoucímu se modlil,

ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن.

6 A byl čistý a upřímý: jistě žeť by se hned probudil k tobě, a napravil by příbytek spravedlnosti tvé.

اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد.

7 A byly by první věci tvé špatné, poslední pak rozmnožily by se náramně.

عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد.

8 Nebo vzeptej se, prosím, věku starého, a nastroj se k zpytování otců jejich.

از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند.

9 (Myť zajisté včerejší jsme, aniž jsme čeho povědomi; k tomu dnové naši jsou jako stín na zemi.)

ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم.

10 Zdaliž tě oni nenaučí, a nepovědí tobě, a z srdce svého nevynesou-liž slov?

تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که

11 Zdali roste třtí bez bahna? Roste-liž rákosí bez vody?

آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟

12 Nýbrž ještě za zelena, dříve než vytrháno bývá, ano prvé než jaká jiná tráva, usychá.

آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟

13 Tak stezky všech zapomínajících se na Boha silného, tak, pravím, naděje pokrytce zahyne.

همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است.

14 Klesne naděje jeho, a doufání jeho jako dům pavouka.

شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند.

15 Spolehne-li na dům svůj, neostojí; chytí-li se ho, nezdrží.

اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد.

16 Vláhu má před sluncem, tak že z zahrady jeho výstřelkové jeho vynikají.

او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند.

17 Při vrchovišti kořenové jeho hustě rostou, i na místech skalnatých rozkládá se.

در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد.

18 A však bývá-li zachvácen z místa svého, až by se ho i odečtlo, řka: Nevidělo jsem tě:

ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد،

19 Tožť ta radost života jeho, a z země jiný vykvetá.

و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا.

20 Aj, Bůh silný nepohrdá upřímým, ale nešlechetným ruky nepodává:

ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند.

21 Až i naplní smíchem ústa tvá, a rty tvé plésáním,

او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد،

22 Když nenávidící tebe v hanbu oblečeni budou, a stánku lidí bezbožných nikdež nebude.

و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود.