Jób 5
1 Zavolejž tedy, dá-liť kdo odpověd? A k kterému se z svatých obrátíš?
“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?
2 Pakli k bláznu, zahubí ho rozhněvání, a nesmyslného zabije prchlivost.
Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.
3 Jáť jsem viděl blázna, an se vkořenil, ale hned jsem zle tušil příbytku jeho, řka:
Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.
4 Vzdáleniť jsou synové jeho od spasení; nebo potříni budou v bráně, aniž bude, kdo by je vytrhl.
Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.
5 Obilé jeho zžíře hladovitý, a i z prostřed trní je vychvátí; nadto sehltí násilník statek takových.
Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.
6 Neboť nepochází z prachu trápení, aniž se z země pučí bída.
Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.
7 Ale člověk rodí se k bídě, tak jako jiskry z uhlí zhůru létají.
Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.
8 Jistě žeť bych já hledal Boha silného, a jemu bych předložil při svou,
“Oysa ben Tanrı'ya yönelir, Davamı O'na bırakırdım.
9 Kterýž činí věci veliké, nezpytatelné, divné, a jimž počtu není,
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
10 Kterýž dává déšť na zemi, a spouští vody na pole,
Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.
11 Kterýž sází opovržené na místě vysokém, a žalostící vyvyšuje spasením,
Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.
12 Kterýž v nic obrací myšlení chytráků, tak aby nemohli k skutku přivésti ruce jejich ničeho,
Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.
13 Kterýž lapá moudré v chytrosti jejich; nebo rada převrácených bláznová bývá.
Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.
14 Ve dne motají se jako ve tmách, a jako v noci šámají o poledni.
Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.
15 Kterýž zachovává od meče a od úst jejich, a chudého od ruky násilníka.
Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.
16 Máť zajisté nuzný naději, ale nepravost musí zacpati ústa svá.
Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.
17 Aj, jak blahoslavený jest člověk, kteréhož tresce Bůh! A protož káráním Všemohoucího nepohrdej.
“İşte, ne mutlu Tanrı'nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten'in yola getirişini küçümseme.
18 Onť zajisté uráží, on i obvazuje; raní, ruka jeho také léčí.
Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.
19 Z šesti úzkostí vysvobodil by tebe, ano i v sedmi nedotklo by se tebe zlé.
Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.
20 V hladu vykoupil by tě od smrti, a v boji od moci meče.
Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.
21 Když utrhá jazyk, byl bys skryt, aniž bys se bál zhouby, když by přišla.
Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.
22 Zhouba a hlad buď tobě za smích, a nestrachuj se ani líté zvěři zemské.
Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.
23 Nebo s kamením polním příměří tvé, a zvěř lítá polní pokoj zachová k tobě.
Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.
24 A shledáš, žeť stánek tvůj bude bezpečný, a navrátíš se zase k příbytku svému, a nezhřešíš.
Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.
25 Shledáš také, žeť se rozmnoží símě tvé, a potomci tvoji jako bylina zemská.
Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.
26 Vejdeš v šedinách do hrobu, tak jako odnášíno bývá zralé obilí časem svým.
Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.
27 Aj, toť jsme vyhledali, a takť jest; poslechniž toho, a schovej sobě to.
“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”
