Jób 5
1 Zavolejž tedy, dá-liť kdo odpověd? A k kterému se z svatých obrátíš?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Pakli k bláznu, zahubí ho rozhněvání, a nesmyslného zabije prchlivost.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Jáť jsem viděl blázna, an se vkořenil, ale hned jsem zle tušil příbytku jeho, řka:
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Vzdáleniť jsou synové jeho od spasení; nebo potříni budou v bráně, aniž bude, kdo by je vytrhl.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Obilé jeho zžíře hladovitý, a i z prostřed trní je vychvátí; nadto sehltí násilník statek takových.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Neboť nepochází z prachu trápení, aniž se z země pučí bída.
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Ale člověk rodí se k bídě, tak jako jiskry z uhlí zhůru létají.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Jistě žeť bych já hledal Boha silného, a jemu bych předložil při svou,
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Kterýž činí věci veliké, nezpytatelné, divné, a jimž počtu není,
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Kterýž dává déšť na zemi, a spouští vody na pole,
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Kterýž sází opovržené na místě vysokém, a žalostící vyvyšuje spasením,
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Kterýž v nic obrací myšlení chytráků, tak aby nemohli k skutku přivésti ruce jejich ničeho,
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Kterýž lapá moudré v chytrosti jejich; nebo rada převrácených bláznová bývá.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 Ve dne motají se jako ve tmách, a jako v noci šámají o poledni.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Kterýž zachovává od meče a od úst jejich, a chudého od ruky násilníka.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Máť zajisté nuzný naději, ale nepravost musí zacpati ústa svá.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Aj, jak blahoslavený jest člověk, kteréhož tresce Bůh! A protož káráním Všemohoucího nepohrdej.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Onť zajisté uráží, on i obvazuje; raní, ruka jeho také léčí.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Z šesti úzkostí vysvobodil by tebe, ano i v sedmi nedotklo by se tebe zlé.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 V hladu vykoupil by tě od smrti, a v boji od moci meče.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Když utrhá jazyk, byl bys skryt, aniž bys se bál zhouby, když by přišla.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Zhouba a hlad buď tobě za smích, a nestrachuj se ani líté zvěři zemské.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Nebo s kamením polním příměří tvé, a zvěř lítá polní pokoj zachová k tobě.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 A shledáš, žeť stánek tvůj bude bezpečný, a navrátíš se zase k příbytku svému, a nezhřešíš.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Shledáš také, žeť se rozmnoží símě tvé, a potomci tvoji jako bylina zemská.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Vejdeš v šedinách do hrobu, tak jako odnášíno bývá zralé obilí časem svým.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Aj, toť jsme vyhledali, a takť jest; poslechniž toho, a schovej sobě to.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
