< Jób 41 >

1 Vytáhneš-liž velryba udicí, aneb provazem pohříženým až k jazyku jeho?
«آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟۱
2 Zdali dáš kroužek na chřípě jeho, aneb hákem probodneš čelist jeho?
آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟۲
3 Zdaž se obrátí k tobě s prosbami, aneb mluviti bude tobě lahodně?
آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟۳
4 Učiní-liž smlouvu s tebou? Přijmeš-liž jej za služebníka věčného?
آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟۴
5 Zdaž budeš s ním hráti jako s ptáčkem, aneb přivážeš jej dětem svým?
آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟۵
6 Přistrojí-liž sobě hody z něho společníci, a rozdělí-liž jej mezi kupce?
آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟۶
7 Zdaž naplníš háky kůži jeho, a vidlicemi rybářskými hlavu jeho?
آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟۷
8 Vztáhni jen na něj ruku svou, a neučiníš zmínky o boji.
اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد.۸
9 Aj, naděje o polapení jeho mylná jest. Zdaž i k spatření jeho člověk nebývá poražen?
اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟۹
10 Není žádného tak smělého, kdo by jej zbudil, kdož tedy postaví se přede mnou?
کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟۱۰
11 Kdo mne čím předšel, abych se jemu odplacel? Cožkoli jest pode vším nebem, mé jest.
کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد.۱۱
12 Nebudu mlčeti o údech jeho, a o síle výborného sformování jeho.
«درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد.۱۲
13 Kdo odkryl svrchek oděvu jeho? S dvojitými udidly svými kdo k němu přistoupí?
کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟۱۳
14 Vrata úst jeho kdo otevře? Okolo zubů jeho jest hrůza.
کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است.۱۴
15 Šupiny jeho pevné jako štítové sevřené velmi tuze.
سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است.۱۵
16 Jedna druhé tak blízko jest, že ani vítr nevchází mezi ně.
با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد.۱۶
17 Jedna druhé se přídrží, a nedělí se.
با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند.۱۷
18 Od kýchání jeho zažžehá se světlo, a oči jeho jsou jako záře svitání.
از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است.۱۸
19 Z úst jeho jako pochodně vycházejí, a jiskry ohnivé vyskakují.
از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد.۱۹
20 Z chřípí jeho vychází dým, jako z kotla vroucího aneb hrnce.
از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل.۲۰
21 Dýchání jeho uhlí rozpaluje, a plamen z úst jeho vychází.
از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید.۲۱
22 V šíji jeho přebývá síla, a před ním utíká žalost.
بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید.۲۲
23 Kusové masa jeho drží se spolu; celistvé jest v něm, aniž se rozdrobuje.
طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود.۲۳
24 Srdce jeho tuhé jest jako kámen, tak tuhé, jako úlomek zpodního žernovu.
دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد.۲۴
25 Vyskýtání jeho bojí se nejsilnější, až se strachem i vyčišťují.
چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند.۲۵
26 Meč stihající jej neostojí, ani kopí, šíp neb i pancíř.
اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر.۲۶
27 Pokládá železo za plevy, ocel za dřevo shnilé.
آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده.۲۷
28 Nezahání ho střela, v stéblo obrací se jemu kamení prakové.
تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود.۲۸
29 Za stéblo počítá střelbu, a posmívá se šermování kopím.
عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد.۲۹
30 Pod ním ostré střepiny, stele sobě na věci špičaté jako na blátě.
در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند.۳۰
31 Působí, aby vřelo v hlubině jako v kotle, a kormoutilo se moře jako v moždíři.
لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند.۳۱
32 Za sebou patrnou činí stezku, až sezdá, že propast má šediny.
راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند.۳۲
33 Žádného není na zemi jemu podobného, aby tak učiněn byl bez strachu.
بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد.۳۳
34 Cokoli vysokého jest, za nic pokládá, jest králem nade všemi šelmami.
بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.»۳۴

< Jób 41 >