Jób 41
1 Vytáhneš-liž velryba udicí, aneb provazem pohříženým až k jazyku jeho?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 Zdali dáš kroužek na chřípě jeho, aneb hákem probodneš čelist jeho?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Zdaž se obrátí k tobě s prosbami, aneb mluviti bude tobě lahodně?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Učiní-liž smlouvu s tebou? Přijmeš-liž jej za služebníka věčného?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 Zdaž budeš s ním hráti jako s ptáčkem, aneb přivážeš jej dětem svým?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 Přistrojí-liž sobě hody z něho společníci, a rozdělí-liž jej mezi kupce?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Zdaž naplníš háky kůži jeho, a vidlicemi rybářskými hlavu jeho?
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Vztáhni jen na něj ruku svou, a neučiníš zmínky o boji.
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 Aj, naděje o polapení jeho mylná jest. Zdaž i k spatření jeho člověk nebývá poražen?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 Není žádného tak smělého, kdo by jej zbudil, kdož tedy postaví se přede mnou?
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 Kdo mne čím předšel, abych se jemu odplacel? Cožkoli jest pode vším nebem, mé jest.
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 Nebudu mlčeti o údech jeho, a o síle výborného sformování jeho.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 Kdo odkryl svrchek oděvu jeho? S dvojitými udidly svými kdo k němu přistoupí?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 Vrata úst jeho kdo otevře? Okolo zubů jeho jest hrůza.
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 Šupiny jeho pevné jako štítové sevřené velmi tuze.
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 Jedna druhé tak blízko jest, že ani vítr nevchází mezi ně.
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 Jedna druhé se přídrží, a nedělí se.
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 Od kýchání jeho zažžehá se světlo, a oči jeho jsou jako záře svitání.
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 Z úst jeho jako pochodně vycházejí, a jiskry ohnivé vyskakují.
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 Z chřípí jeho vychází dým, jako z kotla vroucího aneb hrnce.
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 Dýchání jeho uhlí rozpaluje, a plamen z úst jeho vychází.
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 V šíji jeho přebývá síla, a před ním utíká žalost.
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 Kusové masa jeho drží se spolu; celistvé jest v něm, aniž se rozdrobuje.
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 Srdce jeho tuhé jest jako kámen, tak tuhé, jako úlomek zpodního žernovu.
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 Vyskýtání jeho bojí se nejsilnější, až se strachem i vyčišťují.
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 Meč stihající jej neostojí, ani kopí, šíp neb i pancíř.
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 Pokládá železo za plevy, ocel za dřevo shnilé.
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 Nezahání ho střela, v stéblo obrací se jemu kamení prakové.
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 Za stéblo počítá střelbu, a posmívá se šermování kopím.
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 Pod ním ostré střepiny, stele sobě na věci špičaté jako na blátě.
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 Působí, aby vřelo v hlubině jako v kotle, a kormoutilo se moře jako v moždíři.
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 Za sebou patrnou činí stezku, až sezdá, že propast má šediny.
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 Žádného není na zemi jemu podobného, aby tak učiněn byl bez strachu.
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 Cokoli vysokého jest, za nic pokládá, jest králem nade všemi šelmami.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
