Jób 39
1 Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 Časem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
