Jób 34

1 Ještě mluvil Elihu, a řekl:

۱ پس الیهو تکلم نموده، گفت:

2 Poslouchejte, moudří, řečí mých, a rozumní, ušima pozorujte.

۲ «ای حکیمان سخنان مرا بشنوید، و‌ای عارفان، به من گوش گیرید.

3 Nebo ucho řečí zkušuje, tak jako dásně okoušejí pokrmu.

۳ زیرا گوش، سخنان را امتحان می‌کند، چنانکه کام، طعام را ذوق می‌نماید.

4 Soud sobě zvolme, a vyhledejme mezi sebou, co by bylo dobrého.

۴ انصاف را برای خود اختیار کنیم، و درمیان خود نیکویی را بفهمیم.

5 Nebo řekl Job: Spravedliv jsem, a Bůh silný zavrhl při mou.

۵ چونکه ایوب گفته است که بی‌گناه هستم. و خدا داد مرا از من برداشته است.

6 Své-liž bych pře ukrývati měl? Přeplněna jest bolestí rána má bez provinění.

۶ هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شده‌ام، و هرچند بی‌تقصیرم، جراحت من علاج ناپذیر است.

7 Který muž jest podobný Jobovi, ješto by pil posměch jako vodu?

۷ کدام شخص مثل ایوب است که سخریه را مثل آب می‌نوشد

8 A že by všel v tovaryšství s činiteli nepravosti, a chodil by s lidmi nešlechetnými?

۸ که در رفاقت بدکاران سالک می‌شود، و با مردان شریر رفتار می‌نماید.

9 Nebo řekl: Neprospívá to člověku líbiti se Bohu.

۹ زیرا گفته است انسان رافایده‌ای نیست که رضامندی خدا را بجوید.

10 A protož, muži rozumní, poslouchejte mne. Odstup od Boha silného nešlechetnost a od Všemohoucího nepravost.

۱۰ پس الان‌ای صاحبان فطانت مرا بشنوید، حاشااز خدا که بدی کند. و از قادرمطلق، که ظلم نماید.

11 Nebo on podlé skutků člověka odplací, a podlé toho, jaká jest čí cesta, působí, aby to nalézal.

۱۱ زیرا که انسان را به حسب عملش مکافات می‌دهد، و بر هرکس موافق راهش می‌رساند.

12 A naprosto Bůh silný nečiní nic nešlechetně, a Všemohoucí nepřevrací soudu.

۱۲ وبه درستی که خدا بدی نمی کند، و قادر مطلق انصاف را منحرف نمی سازد.

13 Kdo svěřil jemu zemi? A kdo zpořádal všecken okršlek?

۱۳ کیست که زمین رابه او تفویض نموده، و کیست که تمامی ربع مسکون را به او سپرده باشد.

14 Kdyby se na něj obrátil, a ducha jeho i duši jeho k sobě vzal,

۱۴ اگر او دل خود رابه وی مشغول سازد، اگر روح و نفخه خویش رانزد خود بازگیرد،

15 Umřelo by všeliké tělo pojednou, a tak by člověk do prachu se navrátil.

۱۵ تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک راجع می‌گردد.

16 Máš-li tedy rozum, poslyš toho, pusť v uši své hlas řečí mých.

۱۶ پس اگر فهم داری این را بشنو، و به آواز کلام من گوش ده.

17 Ješto ten, kterýž by v nenávisti měl soud, zdaliž by panovati mohl? Čili toho, jenž jest svrchovaně spravedlivý, za nešlechetného vyhlásíš?

۱۷ آیا کسی‌که از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسنادمی دهی؟

18 Zdaliž sluší králi říci: Ó nešlechetný, a šlechticům: Ó bezbožní?

۱۸ آیا به پادشاه گفته می‌شود که لئیم هستی، یا به نجیبان که شریر می‌باشید؟

19 Mnohem méně tomu, kterýž nepřijímá osob knížat, aniž u něho má přednost urozený před nuzným; nebo dílo rukou jeho jsou všickni.

۱۹ پس چگونه به آنکه امیران را طرفداری نمی نماید ودولتمند را بر فقیر ترجیح نمی دهد. زیرا که جمیع ایشان عمل دستهای وی‌اند.

20 V okamžení umírají, třebas o půl noci postrčeni bývají lidé, a pomíjejí, a zachvácen bývá silný ne rukou lidskou.

۲۰ درلحظه‌ای در نصف شب می‌میرند. قوم مشوش شده، می‌گذرند، و زورآوران بی‌واسطه دست انسان هلاک می‌شوند.

21 Nebo oči jeho hledí na cesty člověka, a všecky kroky jeho on spatřuje.

۲۱ «زیرا چشمان او بر راههای انسان می‌باشد، و تمامی قدمهایش را می‌نگرد.

22 Neníť žádných temností, ani stínu smrti, kdež by se skryli činitelé nepravosti.

۲۲ ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

23 Aniž zajisté vzkládá na koho více, tak aby se s Bohem silným souditi mohl.

۲۳ زیرا اندک زمانی بر احدی تامل نمی کند تا او پیش خدا به محاکمه بیاید.

24 Pyšné stírá bez počtu, a postavuje jiné na místa jejich.

۲۴ زورآوران را بدون تفحص خرد می‌کند، ودیگران را به‌جای ایشان قرار می‌دهد.

25 Nebo zná skutky jejich; pročež na ně obrací noc, a potříni bývají.

۲۵ هرآینه اعمال ایشان را تشخیص می‌نماید، و شبانگاه ایشان را واژگون می‌سازد تا هلاک شوند.

26 Jakožto bezbožné rozráží je na místě patrném,

۲۶ به‌جای شریران ایشان را می‌زند، در مکان نظرکنندگان.

27 Proto že odstoupili od něho, a žádných cest jeho nešetřili,

۲۷ از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.

28 Aby dokázal, že připouští k sobě křik nuzného, a volání chudých že vyslýchá.

۲۸ تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.

29 (Nebo když on spokojí, kdo znepokojí? A když skryje tvář svou, kdo jej spatří?) Tak celý národ, jako i každého člověka jednostejně,

۲۹ چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،

30 Aby nekraloval člověk pokrytý, aby nebylo lidem ourazu.

۳۰ تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.

31 Jistě žeť k Bohu silnému raději toto mluveno býti má: Ponesuť, nezruším.

۳۱ لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.

32 Mimo to, ne vidím-li čeho, ty vyuč mne; jestliže jsem nepravost páchal, neučiním toho víc.

۳۲ و آنچه راکه نمی بینم تو به من بیاموز، و اگر گناه کردم باردیگر نخواهم نمود.

33 Nebo zdali vedlé tvého zdání odplacovati má, že bys ty toho neliboval, že bys ono zvoloval, a ne on? Pakli co víš jiného, mluv.

۳۳ آیا برحسب رای تو جزاداده، خواهد گفت: چونکه تو رد می‌کنی پس تواختیار کن و نه من. و آنچه صواب می‌دانی بگو.

34 Muži rozumní se mnou řeknou, i každý moudrý poslouchaje mne,

۳۴ صاحبان فطانت به من خواهند گفت، بلکه هرمرد حکیمی که مرا می‌شنود

35 Že Job hloupě mluví, a slova jeho nejsou rozumná.

۳۵ که ایوب بدون معرفت حرف می‌زند و کلام او از روی تعقل نیست.

36 Ó by zkušen byl Job dokonale, pro odmlouvání nám jako lidem nepravým,

۳۶ کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب می‌دهد.

37 Poněvadž k hříchu svému přidává i nešlechetnost, mezi námi také jen chloubu svou vynáší, a rozmnožuje řeči své proti Bohu.

۳۷ چونکه برگناه خود طغیان را مزید می‌کند و در میان مادستک می‌زند و به ضد خدا سخنان بسیارمی گوید.»