Jób 26
1 A odpovídaje Job, řekl:
Job antwoordde, en sprak
2 Komu jsi napomohl? Tomu-li, kterýž nemá síly? Toho-lis retoval, kterýž jest bez moci?
Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
3 Komu jsi rady udělil? Nemoudrému-li? Hned jsi základu dostatečně poučil?
Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
4 Komužs ty řeči zvěstoval? A čí duch vyšel z tebe?
Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
5 Však i mrtvé věci pod vodami a obyvateli jejich sformovány bývají.
De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)
7 Ontě roztáhl půlnoční stranu nad prázdnem, zavěsil zemi na ničemž.
Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
8 Zavazuje vody v oblacích svých, aniž se trhá oblak pod nimi.
Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
9 On sám zdržuje stále trůn svůj, a roztahuje na něm oblaky své.
Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
10 Cíl vyměřil rozlévání se vodám, až do skonání světla a tmy.
Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
11 Sloupové nebeští třesou se a pohybují od žehrání jeho.
De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
12 Mocí svou rozdělil moře, a rozumností svou dutí jeho.
Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
13 Duchem svým nebesa ozdobil, a ruka jeho sformovala hada dlouhého.
Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
14 Aj, toť jsou jen částky cest jeho, a jak nestižitelné jest i to maličko, což jsme slyšeli o něm. Hřímání pak moci jeho kdo srozumí?
Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
