Jób 20
1 Odpovídaje pak Zofar Naamatský, řekl:
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 Z příčiny té myšlení má k odpovídání tobě nutí mne, a to abych rychle učinil,
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 Že kárání k zahanbení svému slyším, pročež duch můj osvícený nutí mne, aťbych odpovídal.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Zdaž nevíš o tom, že od věků, a jakž postavil Bůh člověka na zemi,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 Plésání bezbožných krátké jest, a veselí pokrytce jen na chvílku?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Byť pak vstoupila až k nebi pýcha jeho, a hlava jeho oblaku by se dotkla,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 Však jako lejno jeho na věky zahyne. Ti, kteříž jej vídali, řeknou: Kam se poděl?
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Jako sen pomine, aniž ho naleznou; nebo uteče jako vidění noční.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 Oko, kteréž ho vídalo, již ho nikdy neuzří, aniž více patřiti bude na něj místo jeho.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Synové jeho budou přízně u nuzných hledati, a ruce jeho musejí zase vraceti loupež svou.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Kosti jeho naplněny jsou hříchy mladosti jeho, a s ním v prachu lehnou.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 A ačkoli zlost sladne v ústech jeho, a chová ji pod jazykem svým;
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 Kochá se v ní, a nepouští jí, ale zdržuje ji u prostřed dásní svých:
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 Však pokrm ten ve střevách jeho promění se; bude jako žluč hadů nejlítějších u vnitřnostech jeho.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Zboží nahltané vyvrátí, z břicha jeho Bůh silný je vyžene.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Jed hadů lítých ssáti bude, zabije ho jazyk ještěrčí.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 Neuzří pramenů potoků a řek medu a másla.
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Navrátí úsilé cizí, a nezažive ho, vedlé nátisku svého rozličného; nebude na ně vesel.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Nebo utiskal a opouštěl nuzné, dům zloupil a nestavěl ho.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Pročež nesezná nic pokojného v životě svém, aniž které nejrozkošnější své věci bude moci zachovati.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Nic mu nepozůstane z pokrmu jeho, tak že nebude míti, čím by se troštoval.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Byť pak i dovršena byla hojnost jeho, ssoužení míti bude; každá ruka trapiče oboří se na něj.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 By měl čím naplniti břicho své, dopustí na něj Bůh prchlivost hněvu svého, kterouž na něj dštíti bude i na pokrm jeho.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 Když utíkati bude před zbrojí železnou, prostřelí ho lučiště ocelivé.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Střela vyňata bude z toulu a vystřelena, nadto meč pronikne žluč jeho; a když odcházeti bude, přikvačí jej hrůzy.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Všeliká neštěstí jsou polečena v skrýších jeho, zžíře jej oheň nerozdmýchaný, zle se povede i pozůstalému v stanu jeho.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Odkryjí nebesa nepravost jeho, a země povstane proti němu.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Rozptýlena bude úroda domu jeho, rozplyne se v den hněvu jeho.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Tenť jest podíl člověka bezbožného od Boha, to, pravím, dědictví vyrčené jemu od Boha silného.
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
