Jób 15
1 Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
そこでテマンびとエリパズは答えて言った、
2 Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,
「知者はむなしき知識をもって答えるであろうか。東風をもってその腹を満たすであろうか。
3 Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?
役に立たない談話をもって論じるであろうか。無益な言葉をもって争うであろうか。
4 Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.
ところがあなたは神を恐れることを捨て、神の前に祈る事をやめている。
5 Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.
あなたの罪はあなたの口を教え、あなたは悪賢い人の舌を選び用いる。
6 Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.
あなたの口みずからあなたの罪を定める、わたしではない。あなたのくちびるがあなたに逆らって証明する。
7 Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?
あなたは最初に生れた人であるのか。山よりも先に生れたのか。
8 Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?
あなたは神の会議にあずかったのか。あなたは知恵を独占しているのか。
9 Co víš, čehož bychom nevěděli? Čemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?
あなたが知るものはわれわれも知るではないか。あなたが悟るものはわれわれも悟るではないか。
10 I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.
われわれの中にはしらがの人も、年老いた人もあって、あなたの父よりも年上だ。
11 Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?
神の慰めおよびあなたに対するやさしい言葉も、あなたにとって、あまりに小さいというのか。
12 Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,
どうしてあなたの心は狂うのか。どうしてあなたの目はしばたたくのか。
13 Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?
あなたが神にむかって気をいらだて、このような言葉をあなたの口から出すのはなぜか。
14 Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?
人はいかなる者か、どうしてこれは清くありえよう。女から生れた者は、どうして正しくありえよう。
15 An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,
見よ、神はその聖なる者にすら信を置かれない、もろもろの天も彼の目には清くない。
16 Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.
まして憎むべき汚れた者、また不義を水のように飲む人においては。
17 Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,
わたしはあなたに語ろう、聞くがよい。わたしは自分の見た事を述べよう。
18 Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.
これは知者たちがその先祖からうけて、隠す所なく語り伝えたものである。
19 Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.
彼らにのみこの地は授けられて、他国人はその中に行き来したことがなかった。
20 Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.
悪しき人は一生の間、もだえ苦しむ。残酷な人には年の数が定められている。
21 Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.
その耳には恐ろしい音が聞え、繁栄の時にも滅ぼす者が彼に臨む。
22 Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.
彼は、暗やみから帰りうるとは信ぜず、つるぎにねらわれる。
23 Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.
彼は食物はどこにあるかと言いつつさまよい、暗き日が手近に備えられてあるのを知る。
24 Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.
悩みと苦しみとが彼を恐れさせ、戦いの備えをした王のように彼に打ち勝つ。
25 Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.
これは彼が神に逆らってその手を伸べ、全能者に逆らって高慢にふるまい、
26 Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.
盾の厚い面をもって強情に、彼にはせ向かうからだ。
27 Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.
また彼は脂肪をもってその顔をおおい、その腰には脂肪の肉を集め、
28 A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.
滅ぼされた町々に住み、人の住まない家、荒塚となる所におるからだ。
29 Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.
彼は富める者とならず、その富はながく続かない、また地に根を張ることはない。
30 Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.
彼は暗やみからのがれることができない。炎はその若枝を枯らし、その花は風に吹き去られる。
31 Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.
彼をしてみずから欺いて、むなしい事にたよらせてはならない。その報いはむなしいからだ。
32 Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.
彼の時のこない前にその事がなし遂げられ、彼の枝は緑とならないであろう。
33 Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.
彼はぶどうの木のように、その熟さない実をふり落すであろう。またオリブの木のように、その花を落すであろう。
34 Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.
神を信じない者のやからは子なく、まいないによる天幕は火で焼き滅ぼされるからだ。
35 Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.
彼らは害悪をはらみ、不義を生み、その腹は偽りをつくる」。
