Jób 13

1 Aj, všecko to vidělo oko mé, slyšelo ucho mé, a srozumělo tomu.

۱ «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

2 Jakož vy znáte to, znám i já, nejsem zpozdilejší než vy.

۲ چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

3 Jistě žeť já s Všemohoucím mluviti, a s Bohem silným o svou při jednati budu.

۳ لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

4 Nebo vy jste skladatelé lži, a lékaři marní všickni vy.

۴ اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

5 Ó kdybyste aspoň mlčeli, a bylo by vám to za moudrost.

۵ کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

6 Slyštež medle odpory mé, a důvodů rtů mých pozorujte.

۶ پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

7 Zdali zastávajíce Boha silného, mluviti máte nepravost? Aneb za něho mluviti máte lest?

۷ آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

8 Zdaliž osobu jeho přijímati budete, a o Boha silného se zasazovati?

۸ آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

9 Zdaž vám to k dobrému bude, když na průbu vezme vás, že jakož člověk oklamán bývá, oklamati jej chcete?

۹ آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

10 V pravdě žeť vám přísně domlouvati bude, budete-li povrchně osoby jeho šetřiti.

۱۰ البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

11 Což ani důstojnost jeho vás nepředěšuje, ani strach jeho nepřikvačuje vás?

۱۱ آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

12 Všecka vzácnost vaše podobná jest popelu, a hromadám bláta vyvýšení vaše.

۱۲ ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

13 Postrptež mne, nechať já mluvím, přiď na mne cokoli.

۱۳ «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

14 Pročež bych trhati měl maso své zuby svými, a duši svou klásti v ruku svou?

۱۴ چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

15 By mne i zabil, což bych v něho nedoufal? A však cesty své před oblíčej jeho předložím.

۱۵ اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

16 Onť sám jest spasení mé; nebo před oblíčej jeho pokrytec nepřijde.

۱۶ این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

17 Poslouchejte pilně řeči mé, a zprávu mou pusťte v uši své.

۱۷ بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

18 Aj, jižť začínám pře své vésti, vím, že zůstanu spravedliv.

۱۸ اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

19 Kdo jest, ješto by mi odpíral, tak abych nyní umlknouti a umříti musil?

۱۹ کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

20 Toliko té dvoji věci, ó Bože, nečiň mi, a tehdy před tváří tvou nebudu se skrývati:

۲۰ فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

21 Ruku svou vzdal ode mne, a hrůza tvá nechť mne neděsí.

۲۱ دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

22 Zatím povolej mne, a buduť odpovídati; aneb nechať já mluvím, a odpovídej mi.

۲۲ آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

23 Jak mnoho jest mých nepravostí a hříchů? Přestoupení mé a hřích můj ukaž mi.

۲۳ خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

24 Proč tvář svou skrýváš, a pokládáš mne sobě za nepřítele?

۲۴ چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

25 Zdaliž list větrem se zmítající potříti chceš, a stéblo suché stihati budeš?

۲۵ آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

26 Že zapisuješ proti mně hořkosti, a dáváš mi v dědictví nepravosti mladosti mé,

۲۶ زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

27 A dáváš do klady nohy mé, a šetříš všech stezek mých, na paty noh mých našlapuješ;

۲۷ و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

28 Ješto člověk jako hnis kazí se, a jako roucho, kteréž jí mol.

۲۸ و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.