Jób 12
1 Odpověděv pak Job, řekl:
そこでヨブは答えて言った、
2 V pravdě, že jste vy lidé, a že s vámi umře moudrost.
「まことに、あなたがたのみ、人である、知恵はあなたがたと共に死ぬであろう。
3 I jáť mám srdce jako vy, aniž jsem zpozdilejší než vy, anobrž při komž toho není?
しかしわたしも、あなたがたと同様に悟りをもつ。わたしはあなたがたに劣らない。だれがこのような事を知らないだろうか。
4 Za posměch příteli svému jsem, kteréhož, když volá, vyslýchá Bůh; v posměchuť jest spravedlivý a upřímý.
わたしは神に呼ばわって、聞かれた者であるのに、その友の物笑いとなっている。正しく全き人は物笑いとなる。
5 Pochodně zavržená jest (podlé smýšlení člověka pokoje užívajícího) ten, kterýž jest blízký pádu.
安らかな者の思いには、不幸な者に対する侮りがあって、足のすべる者を待っている。
6 Pokojné a bezpečné příbytky mají loupežníci ti, kteříž popouzejí Boha silného, jimž on uvodí dobré věci v ruku jejich.
かすめ奪う者の天幕は栄え、神を怒らす者は安らかである。自分の手に神を携えている者も同様だ。
7 Ano zeptej se třebas hovad, a naučí tě, aneb ptactva nebeského, a oznámí tobě.
しかし獣に問うてみよ、それはあなたに教える。空の鳥に問うてみよ、それはあなたに告げる。
8 Aneb rozmluv s zemí, a poučí tě, ano i ryby mořské vypravovati budou tobě.
あるいは地の草や木に問うてみよ、彼らはあなたに教える。海の魚もまたあなたに示す。
9 Kdo nezná ze všeho toho, že ruka Hospodinova to učinila?
これらすべてのもののうち、いずれか主の手がこれをなしたことを知らぬ者があろうか。
10 V jehož ruce jest duše všelikého živočicha, a duch každého těla lidského.
すべての生き物の命、およびすべての人の息は彼の手のうちにある。
11 Zdaliž ucho slov rozeznávati nebude, tak jako dásně pokrmu okoušejí?
口が食物を味わうように、耳は言葉をわきまえないであろうか。
12 Při starcích jest moudrost, a při dlouhověkých rozumnost.
老いた者には知恵があり、命の長い者には悟りがある。
13 Nadto pak u Boha moudrost a síla, jehoť jest rada a rozumnost.
知恵と力は神と共にあり、深慮と悟りも彼のものである。
14 Jestliže on boří, nemůže zase stavíno býti; zavírá-li člověka, nemůže býti otevříno.
彼が破壊すれば、再び建てることができない。彼が人を閉じ込めれば、開き出すことができない。
15 Hle, tak zastavuje vody, až i vysychají, a tak je vypouští, že podvracejí zemi.
彼が水を止めれば、それはかれ、彼が水を出せば、地をくつがえす。
16 U něho jest síla a bytnost, jeho jest ten, kterýž bloudí, i kterýž v blud uvodí.
力と深き知恵は彼と共にあり、惑わされる者も惑わす者も彼のものである。
17 On uvodí rádce v nemoudrost, a z soudců blázny činí.
彼は議士たちを裸にして連れ行き、さばきびとらを愚かにし、
18 Svazek králů rozvazuje, a pasem přepasuje bedra jejich.
王たちのきずなを解き、彼らの腰に腰帯を巻き、
19 On uvodí knížata v nemoudrost, a mocné vyvrací.
祭司たちを裸にして連れ行き、力ある者を滅ぼし、
20 On odjímá řeč výmluvným, a soud starcům béře.
みずから頼む者たちの言葉を奪い、長老たちの分別を取り去り、
21 On vylévá potupu na urozené, a sílu mocných zemdlívá.
君たちの上に侮りを注ぎ、強い者たちの帯を解き、
22 On zjevuje hluboké věci z temností, a vyvodí na světlo stín smrti.
暗やみの中から隠れた事どもをあらわし、暗黒を光に引き出し、
23 On rozmnožuje národy i hubí je, rozšiřuje národy i zavodí je.
国々を大きくし、またこれを滅ぼし、国々を広くし、また捕え行き、
24 On odjímá srdce předním z lidu země, a v blud je uvodí na poušti bezcestné,
地の民の長たちの悟りを奪い、彼らを道なき荒野にさまよわせ、
25 Aby šámali ve tmě bez světla. Summou, činí, aby bloudili jako opilý.
光なき暗やみに手探りさせ、酔うた者のようによろめかせる。
