Jakubův 3
1 Nebuďtež mnozí mistři, bratří moji, vědouce, že bychom těžší odsouzení vzali.
హే మమ భ్రాతరః, శిక్షకైరస్మాభి ర్గురుతరదణ్డో లప్స్యత ఇతి జ్ఞాత్వా యూయమ్ అనేకే శిక్షకా మా భవత|
2 V mnohém zajisté klesáme všickni. Kdožť neklesá v slovu, tenť jest dokonalý muž, mohoucí jako uzdou spravovati také všecko tělo.
యతః సర్వ్వే వయం బహువిషయేషు స్ఖలామః, యః కశ్చిద్ వాక్యే న స్ఖలతి స సిద్ధపురుషః కృత్స్నం వశీకర్త్తుం సమర్థశ్చాస్తి|
3 An, my koňům udidla v ústa dáváme, aby nám povolni byli, a vším tělem jejich vládneme.
పశ్యత వయమ్ అశ్వాన్ వశీకర్త్తుం తేషాం వక్త్రేషు ఖలీనాన్ నిధాయ తేషాం కృత్స్నం శరీరమ్ అనువర్త్తయామః|
4 An, i lodí tak veliké jsouce, a prudkými větry hnány bývajíce, však i nejmenším veslem bývají sem i tam obracíny, kamžkoli líbí se tomu, kdož je spravuje.
పశ్యత యే పోతా అతీవ బృహదాకారాః ప్రచణ్డవాతైశ్చ చాలితాస్తేఽపి కర్ణధారస్య మనోఽభిమతాద్ అతిక్షుద్రేణ కర్ణేన వాఞ్ఛితం స్థానం ప్రత్యనువర్త్తన్తే|
5 Tak i jazyk malý oud jest, a však veliké věci provodí. Aj, maličký oheň, kterak veliký les zapálí!
తద్వద్ రసనాపి క్షుద్రతరాఙ్గం సన్తీ దర్పవాక్యాని భాషతే| పశ్య కీదృఙ్మహారణ్యం దహ్యతే ఽల్పేన వహ్నినా|
6 Jazyk pak jest oheň a svět nepravosti. Takť jest postaven jazyk mezi oudy našimi, nanečišťující celé tělo, a rozpalující kolo narození našeho, jsa rozněcován od ohně pekelného. (Geenna g1067)
రసనాపి భవేద్ వహ్నిరధర్మ్మరూపపిష్టపే| అస్మదఙ్గేషు రసనా తాదృశం సన్తిష్ఠతి సా కృత్స్నం దేహం కలఙ్కయతి సృష్టిరథస్య చక్రం ప్రజ్వలయతి నరకానలేన జ్వలతి చ| (Geenna g1067)
7 Všeliké zajisté přirození i zvěři, i ptactva, i zeměplazů, i mořských potvor bývá skroceno, a jest okroceno od lidí;
పశుపక్ష్యురోగజలచరాణాం సర్వ్వేషాం స్వభావో దమయితుం శక్యతే మానుషికస్వభావేన దమయాఞ్చక్రే చ|
8 Ale jazyka žádný z lidí skrotiti nemůže. Tak jest neskrotitelné zlé, pln jsa jedu smrtelného.
కిన్తు మానవానాం కేనాపి జిహ్వా దమయితుం న శక్యతే సా న నివార్య్యమ్ అనిష్టం హలాహలవిషేణ పూర్ణా చ|
9 Jím dobrořečíme Bohu Otci, a jím zlořečíme lidem, ku podobenství Božímu stvořeným.
తయా వయం పితరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామః, తయా చేశ్వరస్య సాదృశ్యే సృష్టాన్ మానవాన్ శపామః|
10 Z jedněch a týchž úst pochází dobrořečení i zlořečení. Ne takť býti má, bratří moji.
ఏకస్మాద్ వదనాద్ ధన్యవాదశాపౌ నిర్గచ్ఛతః| హే మమ భ్రాతరః, ఏతాదృశం న కర్త్తవ్యం|
11 Zdaliž studnice jedním pramenem vydává sladkost i hořkost?
ప్రస్రవణః కిమ్ ఏకస్మాత్ ఛిద్రాత్ మిష్టం తిక్తఞ్చ తోయం నిర్గమయతి?
12 Zdaliž může, bratří moji, fíkový strom nésti olivky, aneb vinný kmen fíky? Takť žádná studnice slané i sladké vody nevydává.
హే మమ భ్రాతరః, ఉడుమ్బరతరుః కిం జితఫలాని ద్రాక్షాలతా వా కిమ్ ఉడుమ్బరఫలాని ఫలితుం శక్నోతి? తద్వద్ ఏకః ప్రస్రవణో లవణమిష్టే తోయే నిర్గమయితుం న శక్నోతి|
13 Kdo jest moudrý a umělý mezi vámi? Ukažiž dobrým obcováním skutky své v krotké moudrosti.
యుష్మాకం మధ్యే జ్ఞానీ సుబోధశ్చ క ఆస్తే? తస్య కర్మ్మాణి జ్ఞానమూలకమృదుతాయుక్తానీతి సదాచారాత్ స ప్రమాణయతు|
14 Pakliť máte hořkou závist, a dráždění v srdci svém, nechlubte se, a neklamejte proti pravdě.
కిన్తు యుష్మదన్తఃకరణమధ్యే యది తిక్తేర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ విద్యతే తర్హి సత్యమతస్య విరుద్ధం న శ్లాఘధ్వం నచానృతం కథయత|
15 Neníť ta moudrost s hůry sstupující, ale jest zemská, hovadná, ďábelská.
తాదృశం జ్ఞానమ్ ఊర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం నహి కిన్తు పార్థివం శరీరి భౌతికఞ్చ|
16 Nebo kdež jest závist a rozdráždění, tu i roztržka i všeliké dílo zlé.
యతో హేతోరీర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ యత్ర వేద్యేతే తత్రైవ కలహః సర్వ్వం దుష్కృతఞ్చ విద్యతే|
17 Ale moudrost, kteráž jest s hůry, nejprvé zajisté jest čistotná, potom pokojná, mírná, povolná, plná milosrdenství a ovoce dobrého, bez rozsuzování a bez pokrytství.
కిన్తూర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం యత్ జ్ఞానం తత్ ప్రథమం శుచి తతః పరం శాన్తం క్షాన్తమ్ ఆశుసన్ధేయం దయాదిసత్ఫలైః పరిపూర్ణమ్ అసన్దిగ్ధం నిష్కపటఞ్చ భవతి|
18 Ovoce pak spravedlnosti v pokoji rozsívá se těm, kteříž pokoj působí.
శాన్త్యాచారిభిః శాన్త్యా ధర్మ్మఫలం రోప్యతే|
