< 2 Korintským 4 >
1 Protož majíce toto přisluhování, jakž jsme milosrdenství došli, neoblevujeme.
అపరఞ్చ వయం కరుణాభాజో భూత్వా యద్ ఏతత్ పరిచారకపదమ్ అలభామహి నాత్ర క్లామ్యామః,
2 Ale odmítáme ukrývání neslušnosti, nechodíce v chytrosti, aniž se lstivě obírajíce s slovem Božím, ale zjevováním pravdy v příjemnost uvodíce sebe u každého svědomí lidského před oblíčejem Božím.
కిన్తు త్రపాయుక్తాని ప్రచ్ఛన్నకర్మ్మాణి విహాయ కుటిలతాచరణమకుర్వ్వన్త ఈశ్వరీయవాక్యం మిథ్యావాక్యైరమిశ్రయన్తః సత్యధర్మ్మస్య ప్రకాశనేనేశ్వరస్య సాక్షాత్ సర్వ్వమానవానాం సంవేదగోచరే స్వాన్ ప్రశంసనీయాన్ దర్శయామః|
3 Pakliť zakryté jest evangelium naše, před těmi, kteříž hynou, zakryté jest.
అస్మాభి ర్ఘోషితః సుసంవాదో యది ప్రచ్ఛన్నః; స్యాత్ తర్హి యే వినంక్ష్యన్తి తేషామేవ దృష్టితః స ప్రచ్ఛన్నః;
4 V nichž Bůh světa tohoto oslepil mysli, totiž v nevěrných, aby se jim nezasvítilo světlo evangelium slávy Kristovy, kterýž jest obraz Boží. (aiōn )
యత ఈశ్వరస్య ప్రతిమూర్త్తి ర్యః ఖ్రీష్టస్తస్య తేజసః సుసంవాదస్య ప్రభా యత్ తాన్ న దీపయేత్ తదర్థమ్ ఇహ లోకస్య దేవోఽవిశ్వాసినాం జ్ఞాననయనమ్ అన్ధీకృతవాన్ ఏతస్యోదాహరణం తే భవన్తి| (aiōn )
5 Neboť ne sami sebe kážeme, ale Krista Ježíše Pána, sebe pak služebníky vašimi pro Ježíše.
వయం స్వాన్ ఘోషయామ ఇతి నహి కిన్తు ఖ్రీష్టం యీశుం ప్రభుమేవాస్మాంశ్చ యీశోః కృతే యుష్మాకం పరిచారకాన్ ఘోషయామః|
6 Bůh zajisté, kterýž rozkázal, aby se z temností světlo zablesklo, tenť se osvítil v srdcích našich k osvícení známosti slávy Boží v tváři Ježíše Krista.
య ఈశ్వరో మధ్యేతిమిరం ప్రభాం దీపనాయాదిశత్ స యీశుఖ్రీష్టస్యాస్య ఈశ్వరీయతేజసో జ్ఞానప్రభాయా ఉదయార్థమ్ అస్మాకమ్ అన్తఃకరణేషు దీపితవాన్|
7 Mámeť pak poklad tento v nádobách hliněných, aby důstojnost té moci byla Boží, a ne z nás,
అపరం తద్ ధనమ్ అస్మాభి ర్మృణ్మయేషు భాజనేషు ధార్య్యతే యతః సాద్భుతా శక్తి ర్నాస్మాకం కిన్త్వీశ్వరస్యైవేతి జ్ఞాతవ్యం|
8 Když se všech stran úzkost míváme, ale nebýváme cele potlačeni; býváme vrtkáni, ale nebýváme docela zvrtkáni;
వయం పదే పదే పీడ్యామహే కిన్తు నావసీదామః, వయం వ్యాకులాః సన్తోఽపి నిరుపాయా న భవామః;
9 Protivenství trpíme, ale nebýváme opuštěni; býváme opovrženi, ale nehyneme.
వయం ప్రద్రావ్యమానా అపి న క్లామ్యామః, నిపాతితా అపి న వినశ్యామః|
10 Vždycky mrtvení Pána Ježíše na těle nosíme, aby i život Ježíšův na těle našem zjeven byl.
అస్మాకం శరీరే ఖ్రీష్టస్య జీవనం యత్ ప్రకాశేత తదర్థం తస్మిన్ శరీరే యీశో ర్మరణమపి ధారయామః|
11 Vždycky zajisté my, kteříž živi jsme, na smrt býváme vydáváni pro Ježíše, aby i život Ježíšův zjeven byl na smrtelném těle našem.
యీశో ర్జీవనం యద్ అస్మాకం మర్త్త్యదేహే ప్రకాశేత తదర్థం జీవన్తో వయం యీశోః కృతే నిత్యం మృత్యౌ సమర్ప్యామహే|
12 A tak smrt v nás moc provodí, ale v vás život.
ఇత్థం వయం మృత్యాక్రాన్తా యూయఞ్చ జీవనాక్రాన్తాః|
13 Majíce tedy téhož ducha víry, podlé toho, jakž psáno jest: Uvěřil jsem, protož jsem mluvil, i myť věříme, protož i mluvíme,
విశ్వాసకారణాదేవ సమభాషి మయా వచః| ఇతి యథా శాస్త్రే లిఖితం తథైవాస్మాభిరపి విశ్వాసజనకమ్ ఆత్మానం ప్రాప్య విశ్వాసః క్రియతే తస్మాచ్చ వచాంసి భాష్యన్తే|
14 Vědouce, že ten, kterýž vzkřísil Pána Ježíše, i nás skrze Ježíše vzkřísí, a postaví s vámi.
ప్రభు ర్యీశు ర్యేనోత్థాపితః స యీశునాస్మానప్యుత్థాపయిష్యతి యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్వసమీప ఉపస్థాపయిష్యతి చ, వయమ్ ఏతత్ జానీమః|
15 Nebo to všecko děje se pro vás, aby ta přehojná milost skrze díků činění od mnohých rozmohla se k slávě Boží.
అతఏవ యుష్మాకం హితాయ సర్వ్వమేవ భవతి తస్మాద్ బహూనాం ప్రచురానుగ్రహప్రాప్తే ర్బహులోకానాం ధన్యవాదేనేశ్వరస్య మహిమా సమ్యక్ ప్రకాశిష్యతే|
16 Protož neoblevujeme, ale ačkoli ten zevnitřní člověk náš ruší se, však ten vnitřní obnovuje se den ode dne.
తతో హేతో ర్వయం న క్లామ్యామః కిన్తు బాహ్యపురుషో యద్యపి క్షీయతే తథాప్యాన్తరికః పురుషో దినే దినే నూతనాయతే|
17 Nebo toto nynější lehoučké ssoužení naše převelmi veliké věčné slávy břímě nám působí, (aiōnios )
క్షణమాత్రస్థాయి యదేతత్ లఘిష్ఠం దుఃఖం తద్ అతిబాహుల్యేనాస్మాకమ్ అనన్తకాలస్థాయి గరిష్ఠసుఖం సాధయతి, (aiōnios )
18 Když nepatříme na ty věci, kteréž se vidí, ale na ty, kteréž se nevidí. Nebo ty věci, kteréž se vidí, jsou časné, ale které se nevidí, jsou věčné. (aiōnios )
యతో వయం ప్రత్యక్షాన్ విషయాన్ అనుద్దిశ్యాప్రత్యక్షాన్ ఉద్దిశామః| యతో హేతోః ప్రత్యక్షవిషయాః క్షణమాత్రస్థాయినః కిన్త్వప్రత్యక్షా అనన్తకాలస్థాయినః| (aiōnios )