Pjesma nad Pjesmama 2
1 - Ja sam cvijet šaronski, ljiljan u dolu.
Soy una rosa de Sarón, un lirio de los valles.
2 - Što je ljiljan među trnjem, to je prijateljica moja među djevojkama.
Como un lirio entre espinas, así es mi amor entre las hijas.
3 - Što je jabuka među šumskim stablima, to je dragi moj među mladićima; bila sam željna hlada njezina i sjedoh, plodovi njeni slatki su grlu mome.
Como el manzano entre los árboles del bosque, así es mi amado entre los hijos. Me senté bajo su sombra con gran placer, su fruta era dulce para mi gusto.
4 Uveo me u odaje vina i pokrio me zastavom ljubavi.
Me llevó a la sala de banquetes. Su estandarte sobre mí es el amor.
5 Okrijepite me kolačima, osvježite jabukama, jer sam bolna od ljubavi.
Fortaléceme con las pasas, refrescarme con manzanas; ya que me siento débil de amor.
6 Njegova mi je lijeva ruka pod glavom, a desnom me grli.
Su mano izquierda está bajo mi cabeza. Su mano derecha me abraza.
7 - Kćeri jeruzalemske, zaklinjem vas srnama i košutama poljskim, ne budite, ne budite ljubav moju dok sama ne bude htjela!
Os conjuro, hijas de Jerusalén, por las corzas, o por las ciervas del campo, para que no te agites, ni despiertes el amor, hasta que lo desee.
8 Glas dragoga moga! Evo ga, dolazi, prelijeće brda, preskakuje brežuljke.
¡La voz de mi amado! He aquí que viene, saltando en las montañas, saltando en las colinas.
9 Dragi je moj kao srna, on je kao jelenče. Evo ga za našim zidom, gleda kroz prozore, zaviruje kroz rešetke.
Mi amado es como un corzo o un ciervo joven. ¡Contempla, está detrás de nuestro muro! Mira hacia las ventanas. Mira a través de la celosía.
10 Dragi moj podiže glas i govori mi: “Ustani, dragano moja, ljepoto moja, i dođi,
Mi amado habló y me dijo, “Levántate, mi amor, mi bella, y ven.
11 jer evo, zima je već minula, kiša je prošla i nestala.
Porque he aquí que el invierno ha pasado. La lluvia ha terminado y se ha ido.
12 Cvijeće se po zemlji ukazuje, vrijeme pjevanja dođe i glas se grličin čuje u našem kraju.
Las flores aparecen en la tierra. Ha llegado el momento del canto, y la voz de la tórtola se oye en nuestra tierra.
13 Smokva je izbacila prve plodove, vinograd, u cvatu, miriše. Ustani, dragano moja, ljepoto moja i dođi.
La higuera madura sus higos verdes. Las vides están en flor. Desprenden su fragancia. Levántate, mi amor, mi bella, y váyase”.
14 Golubice moja, u spiljama kamenim, u skrovištima vrletnim, daj da ti vidim lice i da ti čujem glas, jer glas je tvoj ugodan i lice je tvoje krasno.”
Mi paloma en las hendiduras de la roca, en los escondites de la ladera de la montaña, déjame ver tu cara. Déjame escuchar tu voz; porque tu voz es dulce y tu rostro es hermoso.
15 Pohvatajte lisice, male lisice što oštećuju vinograde, naše vinograde u cvatu.
Atrapa para nosotros los zorros, los pequeños zorros que saquean los viñedos; porque nuestros viñedos están en flor.
16 Dragi moj pripada meni, a ja njemu, on pase među ljiljanima.
Mi amado es mío, y yo soy suya. Navega entre los lirios.
17 Prije nego dan izdahne i sjene se spuste, vrati se, dragi moj: budi lagan kao srna, kao lane na gori Beteru.
Hasta que el día se enfríe y las sombras huyan, vuelta, mi amado, y ser como un corzo o un joven ciervo en las montañas de Bether.
