Otkrivenje 5
1 I vidjeh: na desnici Onoga koji sjedi na prijestolju - knjiga, iznutra i izvana ispisana, zapečaćena sa sedam pečata!
ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩϫⲱⲱⲙⲉ ϩⲛ ⲧⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉϥⲥⲏϩ ϩⲓⲑⲏ ⲁⲩⲱ ϩⲓⲡⲁϩⲟⲩ ⲉϥⲧⲟⲟⲃⲉ ⲛⲥⲁϣϥⲉ ⲛⲥⲫⲣⲁⲅⲓⲥ
2 I vidjeh snažna anđela gdje iza glasa proglašuje: “Tko je dostojan otvoriti knjigu i otpečatiti pečate njezine?”
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉϥϭⲙϭⲟⲙ ⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲛϯⲟⲩ ⲛⲥⲟⲡ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲙⲡϣⲁ ⲛⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉϥⲥⲫⲣⲁⲅⲓⲥ
3 I nitko - ni na nebu, ni na zemlji, ni pod zemljom - nije mogao otvoriti knjige i pogledati u nju.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲁⲡⲉⲥⲏⲧ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲉⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲏ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ
4 Briznem u plač jer se nitko ne nađe dostojan otvoriti knjigu i pogledati u nju.
ⲇ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲁⲓⲣⲓⲙⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϫⲉ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉϥⲙⲡϣⲁ ⲛⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲏ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ
5 A jedan od starješina reče: “Ne plači! Evo, pobijedi Lav iz plemena Judina, Korijen Davidov, on će otvoriti knjigu i sedam pečata njezinih.
ⲉ̅ⲡⲉϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲛⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲣⲓⲙⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁϥϫⲣⲟ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲟⲩⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲩⲗⲏ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁ ⲧⲛⲟⲩⲛⲉ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲉⲧⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲙⲛ ⲧⲉϥⲥⲁϣϥⲉ ⲛⲥⲫⲣⲁⲅⲓⲥ
6 I vidjeh: posred prijestolja i četiriju bića i posred starješina stoji, kao zaklan, Jaganjac sa sedam rogova i sedam očiju, to jest sedam duhova Božjih, po svoj zemlji poslanih.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲉⲩϩⲓⲉⲓⲃ ⲉϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ⲉⲁⲩⲕⲟⲛⲥϥ ⲉⲟⲩⲛⲧϥ ⲥⲁϣϥ ⲛⲧⲁⲡ ⲁⲩⲱ ⲥⲁϣϥ ⲛⲃⲁⲗ ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲡⲥⲁϣϥ ⲙⲡⲛⲁ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲟⲩϫⲟⲟⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ
7 On pristupi te iz desnice Onoga koji sjedi na prijestolju uzme knjigu.
ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉⲓ ⲁϥϫⲓ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ
8 A kad on uze knjigu, četiri bića i dvadeset i četiri starješine padoše ničice pred Jaganjca. U svakoga bijahu citre i zlatne posudice pune kada, to jest molitava svetačkih.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲓⲧϥ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲙⲛ ⲡϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲙⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲉⲟⲩⲛ ⲕⲓⲑⲁⲣⲁ ⲛⲧⲙ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲫⲓⲁⲗⲏ ⲛⲛⲟⲩⲃ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲛϣⲟⲩϩⲏⲛⲉ ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲛⲉϣⲗⲏⲗ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
9 Pjevaju oni pjesmu novu: “Dostojan si uzeti knjigu i otvoriti pečate njezine jer si bio zaklan i otkupio, krvlju svojom, za Boga ljude iz svakoga plemena i jezika, puka i naroda;
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϫⲱ ⲛⲟⲩϫⲱ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲕⲙⲡϣⲁ ⲛϫⲓ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲟⲩⲱⲛ ⲛⲛⲉϥⲥⲫⲣⲁⲅⲓⲥ ϫⲉ ⲁⲩⲕⲟⲛⲥⲕ ⲁⲩⲱ ⲁⲕϣⲟⲡ ⲛⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲥⲛⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲫⲩⲗⲏ ⲛⲓⲙ ϩⲓ ⲁⲥⲡⲉ ϩⲓ ⲗⲁⲟⲥ ϩⲓ ϩⲉⲑⲛⲟⲥ
10 učinio si ih Bogu našemu kraljevstvom i svećenicima i kraljevat će na zemlji.”
ⲓ̅ⲁⲕⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲛ ⲛⲟⲩⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲟⲩⲏⲏⲃ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲣ ⲣⲣⲟ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲕⲁϩ
11 I vidjeh, i začuh glas anđela mnogih uokolo prijestolja, i bića i starješina. Bijaše ih na mirijade mirijada i tisuće tisuća.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲙⲡⲕⲱⲧⲉ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲉⲣⲉⲧⲉⲩⲏⲡⲉ ⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲉⲛⲧⲃⲁ ⲛⲧⲃⲁ ⲙⲛ ϩⲉⲛϣⲟ ⲛϣⲟ
12 Klicahu iza glasa: “Dostojan je zaklani Jaganjac primiti moć, i bogatstvo, i mudrost, i snagu, i čast, i slavu, i blagoslov!”
ⲓ̅ⲃ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲛ ⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ϥⲙⲡϣⲁ ⲛϭⲓ ⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲛⲧⲁⲩⲕⲟⲛⲥϥ ⲉⲧⲣⲉϥϫⲓ ⲛⲧⲙⲛⲧⲛⲟϭ ⲙⲛ ⲧⲙⲛⲧⲣⲙⲙⲁⲟ ⲙⲛ ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲡⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡⲧⲁⲓⲟ ⲙⲛ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲉⲥⲙⲟⲩ
13 I začujem: sve stvorenje, i na nebu, i na zemlji, i pod zemljom, i u moru - sve na njima i u njima govori: “Onomu koji sjedi na prijestolju i Jaganjcu blagoslov i čast, i slava i vlast u vijeke vjekova!” (aiōn g165)
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲥⲱⲛⲧ ⲛⲓⲙ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ϩⲁⲡⲉⲥⲏⲧ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲉⲥⲙⲟⲩ ⲙⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲁⲩⲱ ⲡⲧⲁⲓⲟ ⲙⲛ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲁⲙⲁϩⲧⲉ ϣⲁ ⲛⲓⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ (aiōn g165)
14 I četiri bića ponavljahu: “Amen!” A starješine padnu ničice i poklone se.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲙⲏⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ
