Psalmi 95

1 Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 “Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'”

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»