< Psalmi 89 >
1 Poučna pjesma. Ezrahijca Etana. O ljubavi Jahvinoj pjevat ću dovijeka, kroza sva koljena vjernost ću tvoju naviještati.
Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.
2 Ti reče: “Zavijeke je sazdana ljubav moja!” U nebu utemelji vjernost svoju:
Ĉar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.
3 “Savez sklopih s izabranikom svojim, zakleh se Davidu, sluzi svome:
Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:
4 tvoje potomstvo održat ću dovijeka, za sva koljena sazdat ću prijestolje tvoje.”
Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. (Sela)
5 Nebesa veličaju čudesa tvoja, Jahve, i tvoju vjernost u zboru svetih.
Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.
6 TÓa tko je u oblacima ravan Jahvi, tko li je Jahvi sličan među sinovima Božjim?
Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?
7 Bog je strahovit u zboru svetih, velik i strašan svima oko sebe.
Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.
8 Jahve, Bože nad Vojskama, tko je kao ti? Silan si, Jahve, i vjernost te okružuje.
Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.
9 Ti zapovijedaš bučnome moru, obuzdavaš silu valova njegovih;
Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.
10 ti sasječe Rahaba i zgazi, snažnom mišicom rasu dušmane svoje.
Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.
11 Tvoja su nebesa i tvoja je zemlja, zemljin krug ti si sazdao i sve što je na njemu;
Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.
12 sjever i jug ti si stvorio, Tabor i Hermon kliču imenu tvojemu.
La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.
13 Tvoja je mišica snažna, ruka čvrsta, desnica dignuta.
Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.
14 Pravda i Pravednost temelj su prijestolja tvoga, Ljubav i Istina koračaju pred tobom.
Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.
15 Blago narodu vičnu svetom klicanju, on hodi u sjaju lica tvojega, Jahve,
Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;
16 u tvom se imenu raduje svagda i tvojom se pravdom ponosi.
Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.
17 Jer ti si ures moći njegove, po tvojoj milosti raste snaga naša.
Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.
18 Jer Jahve je štit naš, Svetac Izraelov kralj je naš.
Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.
19 Nekoć si u viđenju govorio pobožnima svojim: “Junaku stavih krunu na glavu, izabranika iz naroda izdigoh;
Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.
20 nađoh Davida, slugu svoga, svetim ga svojim uljem pomazah,
Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.
21 da ruka moja svagda ostane s njime i moja mišica da ga krijepi.
Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.
22 Neće ga nadmudriti dušmanin, niti oboriti sin bezakonja.
Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.
23 Razbit ću pred njim protivnike njegove, pogubit ću mrzitelje njegove.
Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.
24 Vjernost moja i dobrota bit će s njime i u mome imenu rast će mu snaga.
Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.
25 Pružit ću njegovu ruku nad more, do Rijeke desnicu njegovu.
Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.
26 On će me zvati: 'Oče moj! Bože moj i hridi spasa mojega.'
Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.
27 A ja ću ga prvorođencem učiniti, najvišim među kraljevima svijeta.
Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.
28 Njemu ću sačuvati dovijeka naklonost svoju i Savez svoj vjeran.
Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.
29 Njegovo ću potomstvo učiniti vječnim i prijestolje mu kao dan nebeski.
Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.
30 Ako li mu sinovi Zakon moj ostave i ne budu hodili po naredbama mojim,
Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;
31 ako li prestupe odredbe moje i ne budu čuvali zapovijedi mojih;
Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:
32 šibom ću kazniti nedjelo njihovo, udarcima ljutim krivicu njihovu,
Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;
33 ali mu naklonosti svoje oduzeti neću niti ću prekršiti vjernosti svoje.
Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;
34 Neću povrijediti Saveza svojega i neću poreći obećanja svoga.
Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.
35 Jednom se zakleh svetošću svojom: Davida prevariti neću:
Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;
36 potomstvo će njegovo ostati dovijeka, prijestolje njegovo preda mnom kao sunce,
Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.
37 ostat će dovijeka kao mjesec, vjerni svjedok na nebu.”
Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. (Sela)
38 A sada ti ga odbi i odbaci, silno se razgnjevi na pomazanika svoga.
Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.
39 Prezre Savez sa slugom svojim i krunu njegovu do zemlje ponizi.
Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.
40 Razvali sve zidine njegove, njegove utvrde u ruševine baci.
Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.
41 Pljačkaju ga svi što naiđu, na ruglo je susjedima svojim.
Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.
42 Podiže desnicu dušmana njegovih i obradova protivnike njegove.
Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.
43 Otupi oštricu mača njegova, u boju mu ne pomože.
Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.
44 Njegovu sjaju kraj učini, njegovo prijestolje na zemlju obori.
Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.
45 Skratio si dane mladosti njegove, sramotom ga pokrio.
Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. (Sela)
46 TÓa dokle ćeš, Jahve? Zar ćeš se uvijek skrivati? Hoće li gnjev tvoj k'o oganj gorjeti?
Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?
47 Sjeti se kako je kratak život moj, kako si ljude prolazne stvorio!
Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.
48 Tko živ smrti vidjeti neće? Tko će od ruke Podzemlja dušu sačuvati? (Sheol )
Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? (Sela) (Sheol )
49 Gdje li je, Jahve, tvoja dobrota iskonska kojom se Davidu zakle na vjernost svoju?
Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?
50 Sjeti se, Jahve, sramote slugu svojih: u srcu nosim svu mržnju pogana
Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,
51 s kojom nasrću dušmani tvoji, Jahve, s kojom nasrću na korake pomazanika tvoga.
Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.
52 Blagoslovljen Jahve dovijeka! Tako neka bude. Amen!
Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!