< Psalmi 88 >

1 Pjesma. Psalam. Sinova Korahovih. Zborovođi. Po napjevu “Bolest”. Za pjevanje. Poučna pjesma. Ezrahijca Hemana. Jahve, Bože moj, vapijem danju, a noću naričem pred tobom.
Senhor Deus da minha salvação, diante de ti tenho clamado de dia e de noite.
2 Neka dopre do tebe molitva moja, prigni uho k vapaju mome.
Chegue a minha oração perante a tua face, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;
3 Jer mi je duša zasićena patnjama, moj se život bliži Podzemlju. (Sheol h7585)
Porque a minha alma está cheia de angustias, e a minha vida se approxima da sepultura. (Sheol h7585)
4 Broje me k onima što u grob silaze, postadoh sličan nemoćniku.
Estou contado com aquelles que descem ao abysmo: estou como homem sem forças,
5 Među mrtvima moj je ležaj, poput ubijenih što leže u grobu kojih se više ne spominješ, od kojih si ustegao ruku.
Apartado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, dos quaes te não lembras mais, e estão cortados da tua mão.
6 Smjestio si me u jamu duboku, u tmine, u bezdan.
Pozeste-me no abysmo mais profundo, em trevas e nas profundezas.
7 Teško me pritišće ljutnja tvoja i svim me valima svojim prekrivaš.
Sobre mim peza o teu furor: tu me affligiste com todas as tuas ondas (Selah)
8 Udaljio si od mene znance moje, Óučini da im gnusan budem: zatvoren sam, ne mogu izaći.
Alongaste de mim os meus conhecidos, pozeste-me em extrema abominação para com elles: estou fechado, e não posso sair.
9 Od nevolje oči mi gasnu: vapijem tebi, Jahve, iz dana u dan, za tobom ruke pružam.
A minha vista desmaia por causa da afflicção: Senhor, tenho clamado a ti todo o dia, tenho estendido para ti as minhas mãos.
10 Zar na mrtvima činiš čudesa? Zar će sjene ustati i hvaliti tebe?
Mostrarás tu maravilhas aos mortos, ou os mortos se levantarão e te louvarão? (Selah)
11 Zar se u grobu pripovijeda o tvojoj dobroti? O vjernosti tvojoj u Propasti?
Será annunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade na perdição?
12 Zar se u tmini objavljuju čudesa tvoja i tvoja pravda u Zaboravu?
Saber-se-hão as tuas maravilhas nas trevas, e a tua justiça na terra do esquecimento?
13 Ipak ja vapijem tebi, Jahve, prije jutra molitvom te pretječem.
Eu, porém, Senhor, tenho clamado a ti, e de madrugada te esperará a minha oração.
14 Zašto, Jahve, odbacuješ dušu moju? Zašto sakrivaš lice od mene?
Senhor, porque rejeitas a minha alma? porque escondes de mim a tua face?
15 Bijedan sam i umirem već od dječaštva, klonuh noseći tvoje strahote.
Estou afflicto, e prestes tenho estado a morrer desde a minha mocidade: emquanto soffro os teus terrores, estou distrahido.
16 Preko mene prijeđoše vihori tvojega gnjeva, strahote me tvoje shrvaše,
A tua ardente indignação sobre mim vae passando: os teus terrores me teem retalhado.
17 okružuju me kao voda sveudilj, optječu me svi zajedno.
Elles me rodeiam todo o dia como agua; elles juntos me sitiam.
18 Udaljio si od mene prijatelja i druga: mrak mi je znanac jedini.
Desviaste para longe de mim amigos e companheiros, e os meus conhecidos estão em trevas.

< Psalmi 88 >