Psalmi 81
1 Zborovođi. Po napjevu “Tijesci”. Asafov. Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!
Exultae a Deus, nossa fortaleza: jubilae ao Deus de Jacob.
2 Nek' zazvuče žice, nek' se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!
Tomae o psalterio, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.
3 Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!
Tocae a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solemnidade.
4 Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.
Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.
5 Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.
Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egypto, onde ouvi uma lingua que não entendia.
6 Šapat tajnovit čuh: “Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.
Tirei de seus hombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.
7 U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod voda meripskih.
Clamaste na angustia, e te livrei; respondi-te no logar occulto dos trovões; provei-te nas aguas de Meribah (Selah)
8 Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!
Ouve-me, povo meu, e eu te attestarei: ah, Israel, se me ouvisses!
9 Nek' ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!
Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.
10 Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!”
Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egypto: abre bem a tua bocca, e t'a encherei.
11 “Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.
Mas o meu povo não quiz ouvir a minha voz, e Israel não me quiz.
12 Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!
Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus proprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.
13 O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,
Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!
14 brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.
Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversarios.
15 Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.
Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-hiam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.
16 A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.
E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saido da pedra.
