Psalmi 81

1 Zborovođi. Po napjevu “Tijesci”. Asafov. Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Nek' zazvuče žice, nek' se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 Šapat tajnovit čuh: “Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod voda meripskih.

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 Nek' ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!”

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 “Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.