Psalmi 78
1 Poučna pjesma. Asafova. Poslušaj, narode moj, moju nauku, prikloni uho riječima usta mojih!
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Otvorit ću svoja usta na pouku, iznijet ću tajne iz vremena davnih.
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 Ono što čusmo i saznasmo, što nam kazivahu oci,
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 nećemo kriti djeci njihovoj, predat ćemo budućem koljenu: slavu Jahvinu i silu njegovu i djela čudesna što ih učini.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 Svjedočanstvo podiže on u Jakovu, Zakon postavi u Izraelu, da ono što naredi ocima našim oni djeci svojoj objave,
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 da sazna budući naraštaj, i sinovi koji će se roditi da djeci svojoj kazuju
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 da u Boga ufanje svoje stave i ne zaborave djela Božjih, već da vrše zapovijedi njegove,
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 kako ne bi bili, kao oci njihovi, naraštaj buntovan, prkosan - naraštaj srcem nestalan i duhom Bogu nevjeran.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 Sinovi Efrajimovi, ratnici s lukom, u dan bitke okrenuše leđa.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 Saveza s Bogom ne održaše i ne htjedoše hoditi po Zakonu njegovu.
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 Zaboraviše na djela njegova, na čudesa koja im pokaza.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Pred njihovim ocima činio je znakove u Egiptu, u Soanskom polju.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 On more razdijeli i njih prevede, vode kao nasip uzdiže.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Danju ih vodio oblakom, a svu noć ognjem blistavim.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 U pustinji hrid prolomi i napoji ih obilno kao iz bezdana.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 Iz stijene izbi potoke te izvede vode k'o velike rijeke.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 A oni jednako griješiše, prkosiše Višnjem u pustinji.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 Boga su kušali u srcima svojim ištuć' (jela) svojoj pohlepnosti.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 Prigovarali su Bogu i pitali: “Može li Gospod stol u pustinji prostrti?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Eno, udari u hrid, i voda poteče i provreše potoci: a može li dati i kruha, i mesa pružiti svome narodu?”
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Kad to začu Jahve, gnjevom usplamtje: oganj se raspali protiv Jakova, srdžba se razjari protiv Izraela,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 jer ne vjerovaše Bogu niti se u njegovu pomoć uzdaše.
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 Pa ozgo naredi oblaku i otvori brane nebeske,
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 k'o kišu prosu na njih mÓanu da jedu i nahrani ih kruhom nebeskim.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Čovjek blagovaše kruh Jakih; on im dade hrane do sitosti.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Probudi na nebu vjetar istočni i svojom silom južnjak dovede.
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 Prosu na njih mesa k'o prašine i ptice krilatice k'o pijeska morskoga.
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 Padoše usred njihova tabora i oko šatora njihovih.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 Jeli su i nasitili se, želju njihovu on im ispuni.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 Još nisu svoju utažili pohlepu i jelo im još bješe u ustima,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 kad se srdžba Božja na njih raspali: pokosi smrću prvake njihove i mladiće pobi Izraelove.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 Uza sve to griješiše dalje i ne vjerovaše u čudesna djela njegova.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 I skonča im dane jednim dahom i njihova ljeta naglim svršetkom.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 Kad ih ubijaše, tražiše ga i opet pitahu za Boga;
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 spominjahu se da je Bog hridina njihova i Svevišnji njihov otkupitelj.
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 Ali ga opet ustima svojim varahu i jezikom svojim lagahu njemu.
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 Njihovo srce s njime ne bijaše, nit' bijahu vjerni Savezu njegovu.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 A on im milosrdno grijeh praštao i nije ih posmicao; često je gnjev svoj susprezao da ne plane svom jarošću.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Spominjao se da su pÓut i dah koji odlazi i ne vraća se više.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 Koliko mu prkosiše u pustinji i žalostiše ga u samotnom kraju!
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Sve nanovo iskušavahu Boga i vrijeđahu Sveca Izraelova
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 ne spominjuć' se ruke njegove ni dana kad ih od dušmana izbavi,
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 ni znakova njegovih u Egiptu, ni čudesnih djela u polju Soanskom.
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 U krv im pretvori rijeke i potoke, da ne piju.
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 Posla na njih obade da ih žderu i žabe da ih more.
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 I predade skakavcu žetvu njihovu, i plod muke njihove žderaču.
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 Vinograde im tučom udari, a mrazom smokvike njihove.
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 I predade grÓadu njihova goveda i munjama stada njihova.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 Obori na njih svu žestinu gnjeva svog, jarost, bijes i nevolju: posla na njih anđele nesreće.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 I put gnjevu svojem otvori: ne poštedje im život od smrti, životinje im izruči pošasti.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 Pobi u Egiptu sve prvorođeno, prvence u šatorju Hamovu.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 I povede narod svoj kao ovce i vođaše ih kao stado kroz pustinju.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Pouzdano ih je vodio te se nisu bojali, a more je prekrilo dušmane njihove.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 U Svetu zemlju svoju on ih odvede, na bregove što mu ih osvoji desnica.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 Pred njima istjera pogane, konopom im podijeli baštinu, pod šatorjem njihovim naseli plemena izraelska.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 A oni iskušavali i gnjevili Boga Višnjega i nisu držali zapovijedi njegovih.
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 Otpadoše, iznevjeriše se k'o oci njihovi, k'o luk nepouzdan oni zatajiše.
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 Na gnjev ga nagnaše svojim uzvišicama, na ljubomor navedoše kumirima svojim.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Bog vidje i gnjevom planu, odbaci posve Izraela.
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 I napusti boravište svoje u Šilu, Šator u kojem prebivaše s ljudima.
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 Preda u ropstvo snagu svoju i svoju diku u ruke dušmanske.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 Narod svoj prepusti maču, raspali se na svoju baštinu.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Mladiće njihove oganj proguta, ne udaše se djevice njihove.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Svećenici njihovi padoše od mača, ne zaplakaše Óudove njihove.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Tad se k'o oda sna trgnu Gospodin, k'o ratnik vinom savladan.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 Udari otraga dušmane svoje, sramotu im vječitu zadade.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 On odbaci šator Josipov i Efrajimovo pleme ne odabra,
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 već odabra pleme Judino i goru Sion koja mu omilje.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 Sagradi Svetište k'o nebo visoko, k'o zemlju utemelji ga dovijeka.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 Izabra Davida, slugu svojega, uze ga od torova ovčjih;
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 odvede ga od ovaca dojilica da pase Jakova, narod njegov, Izraela, baštinu njegovu.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 I pasao ih je srcem čestitim i brižljivim rukama vodio.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
