Psalmi 77

1 Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam. Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.

برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

2 U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.

به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

3 Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.

خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

4 Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.

او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

5 Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;

به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

6 razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:

تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

7 “Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?

«آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

8 Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?

آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

9 Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?”

آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

10 I govorim: “Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega.”

سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

11 Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.

بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

12 Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.

و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

13 Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?

ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

14 Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

15 Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.

با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

16 Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.

آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

17 Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.

از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

18 Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.

در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

19 Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.

از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

20 Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.

و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.