Psalmi 73
1 Psalam. Asafov Kako je dobar Bog čestitima, Bog onima koji su čista srca!
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 A meni umalo noge ne posrnuše, zamalo koraci ne okliznuše,
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 jer zločincima zavidjeh motreći sreću grešnika.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Nikakvu patnju ne snose, pretilo je tijelo njihovo.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 Ne žive u mukama smrtnika, ljudske ih nevolje ne biju.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Stoga je oholost ogrlica vratu njihovu, a nasilje haljina koja ih pokriva.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Iz pretila srca izlazi opakost njihova, srca im se prelijevaju ispraznim tlapnjama.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Podsmjehuju se i zlobno govore, nasiljem prijete odozgo.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Ustima na nebo nasrću, a jezik se njihov obara na zemlju.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Zato moj narod za njima leti i srče obilne vode
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 pa veli: “Kako da dozna Bog? Spoznaje li Svevišnji?”
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Eto, takvi su grešnici: uvijek spokojni, bogatstvo zgrću.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Jesam li, dakle, samo ja uzalud čuvao srce čisto i u nedužnosti prao ruke
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 kad sam primao udarce svaki dan i kaznu jutro za jutrom?
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Da sam kazao: “Govorit ću kao i oni”, izdao bih rod sinova tvojih.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Promišljah tada da bih spoznao: al' mi se učini mučno u očima mojim
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 sve dok ne nađoh ulaz u Božje svetinje pa prozreh kakav im je svršetak.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Zaista, na klizavu stazu ti ih postavljaš, u propast ih obaraš.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Kako učas propadoše, nestaše, užas ih izjede!
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Kao što čovjek prezire san kad se probudi, tako ćeš, Gospode, prezreti lik im kada ustaneš.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Kad mi duša bijaše ojađena, a bubrezi probodeni,
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 bezumnik bijah bez razbora, k'o živinče pred tobom.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Al' ću odsad uvijek biti s tobom, jer ti prihvati desnicu moju:
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 vodit ćeš me po naumu svojem da me zatim uzmeš u slavu svoju.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Koga ja imam u nebu osim tebe? Kad sam s tobom, ne veselim se zemlji.
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Malaksalo mi tijelo i srce: okrilje srca moga, i baštino moja, o Bože, dovijeka!
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Doista, propast će oni koji se udaljuju od tebe, istrebljuješ svakog tko ti se iznevjeri.
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 A meni je milina biti u Božjoj blizini, imati sklonište svoje u Jahvi. Pripovijedat ću sva tvoja djela na vratima Kćeri sionske.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
