Psalmi 69
1 Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
Sálvame, o! Dios, porque las aguas han entrado hasta el alma.
2 U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
Estoy zabullido en cieno profundo, que no hay pie; soy venido en profundos de aguas, y la corriente me ha anegado.
3 Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
He trabajado llamando; mi garganta se ha enronquecido; han desfallecido mis ojos de esperar a mi Dios.
4 Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
Hánse aumentado más que los cabellos de mi cabeza los que me aborrecen sin causa; hánse fortalecido mis enemigos, los que me destruyen sin porqué: lo que no hurté, entonces lo volví.
5 Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
Dios, tú sabes mi insensatez; y mis delitos no te son ocultos.
6 Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
No sean avergonzados por mí, los que te esperan, Señor Jehová de los ejércitos; no sean confusos por mí los que te buscan, o! Dios de Israel.
7 Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
Porque por ti he sufrido vergüenza; confusión ha cubierto mi rostro.
8 Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
He sido extrañado de mis hermanos, y extraño a los hijos de mi madre.
9 Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
Porque el zelo de tu casa me comió, y los denuestos de los que te denuestan, cayeron sobre mí.
10 Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
Y lloré con ayuno de mi alma, y esto me ha sido por afrenta.
11 Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
Y puse saco por mi vestido, y fui a ellos por proverbio.
12 Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
Hablaban contra mí los que se sentaban a la puerta, y en las canciones de los bebedores de sidra.
13 No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
Y yo enderazaba mi oración a ti, o! Jehová, al tiempo de la buena voluntad: o! Dios, por la multitud de tu misericordia óyeme, por la verdad de tu salud.
14 Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
Escápame del lodo, y no sea yo anegado; y sea yo librado de los que me aborrecen, y de los profundos de las aguas.
15 Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
No me anegue el ímpetu de las aguas, ni me suerba la hondura, ni el pozo cierre sobre mí su boca.
16 Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
Oyeme, Jehová; porque benigna es tu misericordia: conforme a la multitud de tus miseraciones mira por mí.
17 Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
Y no escondas tu rostro de tu siervo; porque estoy angustiado; apresúrate, óyeme.
18 Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
Acércate a mi alma, redímela: por causa de mis enemigos líbrame.
19 Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
Tú sabes mi afrenta, y mi confusión, y mi vergüenza; delante de ti están todos mis enemigos.
20 Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
La afrenta ha quebrantado mi corazón; y he tenido dolor; y he esperado quien se compadeciese de mí, y no lo hubo, y consoladores, y no hallé.
21 U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
Y pusieron en mi comida hiel; y en mi sed me dieron a beber vinagre.
22 Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
Sea su mesa delante de ellos por lazo; y lo que es por paces, les sea por tropezón.
23 Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
Sean oscurecidos sus ojos para ver; y haz siempre titubear sus lomos.
24 Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
Derrama sobre ellos tu ira, y el furor de tu enojo les comprenda.
25 Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
Sea su palacio asolado; en sus tiendas no haya morador.
26 Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
Porque persiguieron al que tú heriste: y cuentan del dolor de los que tú mataste.
27 Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
Pon maldad sobre su maldad, y no entren en tu justicia.
28 Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
Sean raídos del libro de los vivientes: y no sean escritos con los justos.
29 A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
Y yo afligido, y dolorido: tu salud, o! Dios, me defenderá.
30 Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
Yo alabaré el nombre de Dios con canción; y magnificarle he con alabanza.
31 Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
Y agradará a Jehová más que buey, y becerro, que echa cuernos y uñas.
32 Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
Verán los humildes, y regocijarse han: buscád a Dios, y vivirá vuestro corazón.
33 Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
Porque Jehová oye a los menesterosos, y no menosprecia a sus prisioneros.
34 Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
Alábenle los cielos y la tierra, las mares y todo lo que se mueve en ellas.
35 Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
Porque Dios guardará a Sión, y reedificará las ciudades de Judá, y habitarán allí, y heredarla han.
36 Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.
Y la simiente de sus siervos la heredará; y los que aman su nombre habitarán en ella.
