Psalmi 69
1 Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
Al maestro de coro. Por el tono de “Los lirios”. De David. ¡Sálvame, oh Dios! porque las aguas me han llegado al cuello.
2 U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
Estoy sumergido en lo hondo del fango, y no hay donde hacer pie; he caído en aguas profundas y me arrastra la corriente.
3 Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
Me he cansado de llamar, mi garganta ha enronquecido, han desfallecido mis ojos esperando a mi Dios.
4 Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
Más que los cabellos de mi cabeza son los que sin causa me odian. Son demasiado poderosos para mis fuerzas los que injustamente me hostilizan, y tengo que devolver lo que no he robado.
5 Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
Tú, oh Dios, conoces mi insensatez y mis pecados no te están ocultos.
6 Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
No sean confundidos por mi causa los que esperan en Ti, oh Señor, Yahvé de los ejércitos. Que no se avergüencen de mí quienes te buscan, oh Dios de Israel.
7 Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
Es por tu causa si he sufrido oprobio y mi rostro se ha cubierto de confusión.
8 Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
He venido a ser un extraño para mis hermanos; los hijos de mi madre no me conocen,
9 Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
porque me devora el celo de tu casa, y los baldones de los que te ultrajan cayeron sobre mí.
10 Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
Me afligí con ayuno, y se me convirtió en vituperio.
11 Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
Me vestí de cilicio, y vine a ser la fábula de ellos.
12 Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
Murmuran contra mí los que se sientan a la puerta, y los bebedores me hacen coplas.
13 No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
Mas yo dirijo a Ti mi oración, oh Yahvé, en tiempo favorable, oh Dios, escúchame según la grandeza de tu bondad, según la fidelidad de tu socorro.
14 Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
Sácame del lodo, no sea que me sumerja. Líbrame de los que me odian y de la hondura de las aguas.
15 Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
No me arrastre la corriente de las aguas, ni me trague el abismo, ni el pozo cierre sobre mí su boca.
16 Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
Escúchame, Yahvé, porque tu gracia es benigna; mírame con la abundancia de tu misericordia;
17 Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
no escondas tu rostro a tu siervo, escúchame pronto porque estoy en angustias.
18 Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
Acércate a mi alma y rescátala; por causa de mis enemigos, líbrame.
19 Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
Bien conoces Tú mi afrenta, mi confusión y mi ignominia; a tu vista están todos los que me atribulan.
20 Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
El oprobio me ha quebrantado el corazón y titubeo; esperé que alguien se compadeciera de mí, y no lo hubo; y que alguno me consolara, mas no le hallé.
21 U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
Por comida me ofrecieron hiel; y para mi sed me dieron a beber vinagre.
22 Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
Conviértaseles su mesa en lazo y su holocausto en tropiezo.
23 Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
Obscurézcanse sus ojos para que no vean; y encorva siempre sus espaldas.
24 Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
Vierte sobre ellos tu indignación, y alcánceles el ardor de tu ira.
25 Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
Devastada quede su casa, y no haya quien habite en sus tiendas.
26 Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
Por cuanto persiguieron a aquel que Tú heriste, aumentaron el dolor de aquel que Tú llagaste.
27 Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
Añádeles iniquidad a su iniquidad, y no acierten con tu justicia.
28 Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
Sean borrados del libro de la vida, y no estén escritos con los justos.
29 A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
Yo soy miserable y doliente, mas tu auxilio, oh Dios, me defenderá.
30 Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
Alabaré el nombre de Dios en un cántico, le ensalzaré en un himno de gratitud;
31 Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
y agradará a Yahvé más que un toro, más que un novillo con sus cuernos y pezuñas.
32 Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
Vedlo, oh humildes, y alegraos, y reviva el corazón de los que buscáis a Dios.
33 Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
Porque Yahvé escucha a los pobres, y no desprecia a sus cautivos.
34 Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
Alábenlo los cielos y la tierra, los mares y cuanto en ellos se mueve.
35 Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
Porque Dios salvará a Sión, y reedificará las ciudades de Judá; y habitarán allí, y tomarán posesión de ella.
36 Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.
La heredarán los descendientes de sus siervos, y morarán en ella los que aman su Nombre.
