Psalmi 68
1 Zborovođi. Davidov. Psalam. Pjesma. Bog nek' ustane! Razbježali se dušmani njegovi! Svi mrzitelji njegovi pobjegli pred njim!
Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song. Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar honom, flyr for hans åsyn.
2 Kao što dim iščezava, i njih neka nestane! Kako se vosak topi na ognju, nek' nestane grešnika pred licem Božjim!
Liksom røyk driv burt, so driv du deim burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunnar for Guds åsyn.
3 Pravedni neka se raduju, neka klikću pred Bogom, neka kliču od radosti.
Og dei rettferdige gled seg, dei fagnar seg for Guds åsyn, dei frygdar seg med gleda.
4 Pjevajte Bogu, slavite mu ime! Poravnajte put onome koji ide pustinjom - kojemu je ime Jahve - i kličite pred njim!
Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Jah er namnet hans, og fegnast for hans åsyn!
5 Otac sirota, branitelj udovica, Bog je u svom svetom šatoru.
Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.
6 Napuštene okućit će Jahve, sužnjima pružit' sretnu slobodu: buntovnici samo ostaše u sažganoj pustinji.
Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.
7 Kad si stupao, Bože, pred narodom svojim, dok si prolazio pustinjom,
Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki (Sela)
8 tresla se zemlja, nebo se rosilo pred Bogom, Sinaj drhtao pred Bogom, Bogom Izraela.
då skalv jordi, ja, himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds, åsyn.
9 Blagoslovljen dažd pustio si, Bože, na baštinu svoju, okrijepio je umornu.
Rikelegt regn let du falla, Gud, du styrkte arven din då han var utmødd.
10 Stado se tvoje nastani u njoj, u dobroti, Bože, ti je spremi siromahu.
Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen.
11 Jahve riječ zadaje, veliko je mnoštvo radosnih vjesnika:
Herren gjev sigersong; ein stor skare av kvinnor kjem med gledebod.
12 kraljevi vojska bježe te bježe, domaćice plijen dijele.
Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, deiler herfang.
13 Dok vi počivaste među stadima, krila golubice zablistaše srebrom, a njeno perje žućkastim zlatom:
Når de ligg millom felæger, er det som sylvlagde duvevengjer, og vengfjører med grøn gullglima.
14 ondje Svemogući razbijaše kraljeve, a ona poput snijega zablista na Salmonu.
Når den Allmegtige spreider kongar der, er det som det snøar på Salmon.
15 Božanska je gora gora bašanska vrletna.
Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange kollar er Basans fjell.
16 Zašto vi, gore vrletne, zavidno gledate na goru gdje se svidje Bogu prebivati? Jahve će na njoj boraviti svagda!
Kvifor ser de skakt, de fjell med mange kollar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.
17 Božja su kola bezbrojna, tisuću tisuća: Jahve sa Sinaja u Svetište dolazi!
Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund, Herren er imillom deim, Sinai er i heilagdomen.
18 Na visinu uzađe vodeći sužnje, na dar si ljude primio, pa i one što ne žele prebivati kod Boga.
Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneskje, ogso av dei tråssuge, at du kunde bu der, Herre Gud.
19 Blagoslovljen Jahve dan za danom, nosi nas Bog, naš Spasitelj.
Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, er Gud vår frelsa. (Sela)
20 Bog naš jest Bog koji spasava, Jahve od smrti izbavlja.
Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Herren er det utvegar frå dauden.
21 Zaista, Bog će satrti glave dušmana svojih, kuštravo tjeme onog što hodi u grijesima.
Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på honom som ferdast i si syndeskuld.
22 Reče Gospodin: “Iz Bašana ću ih dovesti, dovest ću ih iz dubine mora,
Herren segjer: «Frå Basan tek eg deim att, eg vil taka deim att frå havsens djup,
23 da okupaš nogu u krvi, da jezici tvojih pasa imadnu dio od dušmana.”
so foten din må trakka i blod, tunga åt hundarne dine få sin lut av fiendarne.»
24 Ulazak ti, Bože, gledaju, ulazak moga Boga i Kralja u Svetište:
Dei ser di sigersferd, Gud, sigersferdi der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.
25 sprijeda pjevači, za njima svirači, u sredini djevojke s bubnjićima.
Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på trummor.
26 “U svečanim zborovima slavite Boga, slavite Jahvu, sinovi Izraelovi!”
Lova Gud i samlingarne, lova Herren, de som er av Israels kjelda!
27 Predvodi ih najmlađi, Benjamin, koji ide pred njima, ondje su knezovi Judini sa četama svojim, knezovi Zebulunovi i knezovi Naftalijevi.
Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver deim, hovdingarne av Juda - deira hop, hovdingarne av Sebulon, hovdingarne av Naftali.
28 Pokaži, Bože, silu svoju, silu kojom se, Bože, boriš za nas
Din Gud hev bode at du skal vera sterk; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!
29 iz Hrama svojega u Jeruzalemu! Nek' ti kraljevi darove donose!
For ditt tempel skuld yver Jerusalem vil kongar føra gåvor til deg.
30 Ukroti neman u trsci, stado bikova s teladi naroda! Neka se prostru pred tobom sa srebrnim žezlima: rasprši narode koji se ratu vesele!
Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvarne, so dei kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folk som er huga på strid.
31 Nek' dođu velikani iz Egipta, Etiopija nek' pruži ruke Bogu!
Velduge menner skal koma frå Egyptarland, Ætiopia skal skunda seg og retta henderne ut til Gud.
32 Sva kraljevstva svijeta, pjevajte Bogu, slavite Jahvu,
De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren! (Sela)
33 koji se vozi po nebu, po nebu iskonskom! Čuj, glasom grmi, glasom svojim silnim:
Han som fer fram i dei eldegamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldug røyst.
34 “Priznajte silu Božju!” Nad Izraelom veličanstvo njegovo, u oblacima (sila) njegova!
Gjev Gud magt! Yver Israel er hans høgd, og hans magt i dei høge skyer.
35 Strašan je Bog iz svojega Svetišta. Bog Izraelov daje moć i silu narodu svojemu. Blagoslovljen Bog!
Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket magt og styrke. Lova vere Gud!
