Psalmi 58

1 Zborovođi. Po napjevu “Ne pogubi!” Davidov. Miktam. Zar doista krojite pravdu, vi moćni, zar sudite pravo, sinovi ljudski?

Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida. O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?

2 Ne, već bezakonje smišljeno činite, po zemlji vam ruke dijele nepravde.

Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.

3 Na krivu su putu bezbošci od krila majčina, na krivu su putu lašci od utrobe.

Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona [matki], od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.

4 U njima je otrov kao u zmije, kao u ljutice što uši začepljuje

Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;

5 da glas čarobnjakov ne čuje ni glas bajača vješta bajanju.

Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.

6 O Bože, polomi im zube u ustima; razbij, o Jahve, čeljusti lavićima!

Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.

7 K'o vode što hitro otječu neka se razliju, k'o zgažena trava neka se osuše.

Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga [łuk], lecz jego strzały się łamią.

8 Nek' budu k'o puž koji se pužuć' rastoči, k'o pometnut plot nek' sunca ne vide.

Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.

9 Prije nego vam kotlovi trnje osjete, dok je zeleno, neka ga vihor odnese.

Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu [Boga].

10 Radostan će biti pravednik kad ugleda odmazdu, noge će prati u krvi zlotvora.

Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.

11 I reći će ljudi: “Pravednik plod svoj ima! Još ima Boga da sudi na zemlji!”

A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.