Psalmi 44

1 Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma. Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.

Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

2 Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.

Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

3 Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.

Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

4 Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.

O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

5 Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.

Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

6 U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.

Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

7 Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.

Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

8 Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.

Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

9 A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.

Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

10 Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.

Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

11 Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.

Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

12 U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.

Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

13 Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.

Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

14 Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.

Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

15 Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva

Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

16 zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.

dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

17 Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,

Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

18 niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,

Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

19 kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.

Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

20 Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:

Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

21 zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!

hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.

Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

23 Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!

Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

24 Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?

Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

25 Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio.

Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

26 Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje!

Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.