< Psalmi 44 >

1 Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma. Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.
Ho an’ ny mpiventy hira. Nataon’ ny Koraïta. Maskila. Ny sofinay no nandrenesanay, Andriamanitra ô, ny razanay nilaza taminay ny asa nataonao tamin’ ny androny, dia tamin’ ny andro fahiny.
2 Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.
Ny tananao no nandroahanao ny firenen-tsamy hafa, fa izy kosa nampitoerinao; efa nampahorinao ny firenena maro, fa izy kosa nataonao mahafeno tany.
3 Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.
Fa tsy ny sabany no nahazoany ny tany, ary tsy ny sandriny no namonjy azy; fa ny tananao ankavanana sy ny sandrinao ary ny fahazavan’ ny tavanao, satria efa sitrakao izy.
4 Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.
Hianao dia Hianao no Mpanjakako, Andriamanitra ô; Mandidia famonjena ho an’ i Jakoba.
5 Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.
Hianao no hanosehanay ny fahavalonay; ny anaranao no hanitsahanay izay mitsangana hamely anay.
6 U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.
Fa tsy ny tsipikako no itokiako, ary ny sabatro tsy hahavonjy ahy.
7 Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.
Fa namonjy anay tamin’ ny fahavalonay Hianao, ary ny nankahala anay dia nataonao menatra.
8 Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.
Andriamanitra no ankalazainay mandrakariva; ary ny anaranao no hoderainay mandrakizay. (Sela)
9 A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.
Fa efa nanary anay ianao ka nampahamenatra anay, ary tsy mba mivoaka miaraka amin’ ny antokon’ ny miaramilanay Hianao.
10 Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.
Ataonao miamboho ny fahavalonay izahay, koa ny mankahala anay dia nanaram-po namabo.
11 Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.
Atolotrao tahaka ny ondry hohanina izahay, ary aelinao any amin’ ny firenen-tsamy hafa.
12 U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.
Mivarotra ny olonao tsy vola tsy harena Hianao, ka tsy mahazo tombony amin’ ny vidiny.
13 Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.
Ataonao fandatsan’ ny olona miray monina aminay izahay, dia fanakora sy faneson’ izay manodidina anay.
14 Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.
Ataonao ho ambentinteny amin’ ny firenen-tsamy hafa izahay, dia fihifikifihan-doha amin’ ny olona maro.
15 Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva
Tsaroako mandrakariva ny fahafaham-boninahitro, ary efa manafotra ahy ny fangaihaizako,
16 zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.
Noho ny feon’ ny mpanaratsy sy ny mpanamavo, noho ny fahavalo sy ny mpamaly ratsy.
17 Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,
Izany rehetra izany no manjo anay, nefa tsy manadino anao izahay ary tsy mivadika ny fanekenao.
18 niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,
Tsy mihemotra ny fonay, ary tsy miala amin’ ny lalanao ny dianay.
19 kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.
Nefa Hianao nanorotoro anay teo amin’ ny fitoeran’ ny amboadia sy nanarona anay tamin’ ny aloky ny fahafatesana.
20 Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:
Raha nanadino ny anaran’ Andriamanitray izahay, na nananty tanana tamin’ ny andriamani-kafa,
21 zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!
Tsy handinika izany va Andriamanitra? Fa Izy mahalala ny miafina ao am-po.
22 Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.
Fa noho ny aminao no amonoana anay mandrakariva; toy ny ondry hovonoina no fijery anay.
23 Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!
Mifohaza, ry Tompo ô, nahoana no matory Hianao? Mitsangàna, aza manary mandrakizay.
24 Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?
Nahoana no manafina ny tavanao Hianao, ka manadino ny fahantranay sy ny fahorianay?
25 Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio.
Fa miankohoka amin’ ny vovoka ny fanahinay, miraikitra amin’ ny tany ny kibonay.
26 Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje!
Mitsangàna hamonjy anay, ary avoty izahay araka ny famindram-ponao.

< Psalmi 44 >