Psalmi 39

1 Zborovođi. Jedutunu. Psalam. Davidov. Odlučio sam: “Čuvat ću put svoj da ne zgriješim jezikom; usta ću svoja zauzdati dokle god preda mnom bude bezbožnik.”

למנצח לידיתון (לידותון) מזמור לדוד ב אמרתי-- אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום-- בעד רשע לנגדי

2 Zamukoh, zanijemjeh, glasa ne puštah, ali uzalud - bol mi postade gorča.

נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר

3 U meni srce je gorjelo, na samu pomisao buknuo bi oganj; tad progovorih svojim jezikom:

חם-לבי בקרבי--בהגיגי תבער-אש דברתי בלשוני

4 “Objavi mi, Jahve, moj svršetak i kolika je mjera mojih dana, da znam kako sam ništavan.

הודיעני יהוה קצי--ומדת ימי מה-היא אדעה מה-חדל אני

5 Evo, pedljem si mi dane izmjerio, život moj je kao ništa pred tobom: tek dašak je svaki čovjek.

הנה טפחות נתתה ימי-- וחלדי כאין נגדך אך כל-הבל כל-אדם נצב סלה

6 Poput sjene čovjek prolazi tek dašak je sve bogatstvo njegovo: zgrće, a ne zna tko će ga pokupiti.”

אך-בצלם יתהלך-איש-- אך-הבל יהמיון יצבר ולא-ידע מי-אספם

7 A sada, čemu da se nadam, Gospode? Sva je nada moja u tebi!

ועתה מה-קויתי אדני-- תוחלתי לך היא

8 Izbavi me svih mojih bezakonja, ne daj da ruglo budem luđaku!

מכל-פשעי הצילני חרפת נבל אל-תשימני

9 Šutim i usta ne otvaram, jer tako si ti učinio.

נאלמתי לא אפתח-פי כי אתה עשית

10 Bič svoj otkloni od mene, jer izdišem pod težinom ruke tvoje.

הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי

11 Ti kaznama popravljaš čovjeka i sve mu najdraže kao moljac rastačeš: tek dašak je svaki čovjek.

בתוכחות על-עון יסרת איש-- ותמס כעש חמודו אך הבל כל-אדם סלה

12 Čuj, o Jahve, molitvu moju, vapaje mi poslušaj, na suze se moje ne ogluši! Jer u tebe ja sam došljak, pridošlica kao svi oci moji.

שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה-- אל-דמעתי אל-תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל-אבותי

13 Odvrati pogled od mene, da odahnem prije nego odem i više ne budem!

השע ממני ואבליגה-- בטרם אלך ואינני