Psalmi 38
1 Psalam. Davidov. Za spomen. Jahve, u srdžbi svojoj nemoj ne karati, i nemoj me kazniti u svojemu gnjevu.
Salmo de David, para recordar. JEHOVÁ, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.
2 Strijele se tvoje u me zabodoše, ruka me tvoja teško pritisnu:
Porque tus saetas descendieron á mí, y sobre mí ha caído tu mano.
3 na tijelu mi ništa zdravo nema zbog gnjeva tvog, od grijeha mojih mira mi nema kostima.
No hay sanidad en mi carne á causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos á causa de mi pecado.
4 Zloće moje glavu su mi nadišle, kao preteško breme tište me.
Porque mis iniquidades han pasado mi cabeza: como carga pesada se han agravado sobre mí.
5 Rane moje zaudaraju i gnjiju zbog bezumnosti moje.
Pudriéronse, corrompiéronse mis llagas, á causa de mi locura.
6 Pogurih se sav i zgrčih, povazdan lutam žalostan.
Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.
7 Moji bokovi puni su ognjice, na tijelu mi ništa zdravo nema.
Porque mis lomos están llenos de irritación, y no hay sanidad en mi carne.
8 Iscrpljen sam i satrven posve, stenjem od jecanja srca svojega.
Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo á causa de la conmoción de mi corazón.
9 O Gospode, sve su mi želje pred tobom, i vapaji moji nisu ti skriveni.
Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.
10 Srce mi udara silno, snaga me ostavlja i svjetlost vida očinjeg gasi se.
Mi corazón está acongojado, hame dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.
11 Prijatelji i drugovi od rana mojih uzmakoše, i moji najbliži stoje daleko.
Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.
12 Namještaju mi zamke oni koji mi život vrebaju, koji mi žele nesreću, propašću mi prijete i uvijek smišljaju prijevare.
Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y meditaban fraudes todo el día.
13 A ja sam kao gluh i ništa ne čujem i, kao nijem, usta ne otvaram.
Mas yo, como [si fuera] sordo, no oía; [y estaba] como un mudo, [que] no abre su boca.
14 Postadoh k'o čovjek koji ne čuje i koji u ustima nema odgovora.
Fuí pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.
15 Jer u tebe se, o Jahve, uzdam, ti ćeš me uslišati, Jahve, Bože moj!
Porque á ti, oh Jehová, esperé yo: tú responderás, Jehová Dios mío.
16 Rekoh: “Nek' se ne raduju nada mnom; kad mi noga posrne, nek' se ne uzdižu nada mnom!”
Porque dije: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba, sobre mí se engrandecían.
17 Jer umalo ne propadoh, i moja je bol svagda preda mnom.
Empero yo estoy á pique de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.
18 Bezakonje svoje ja priznajem i pun sam žalosti zbog grijeha svojega.
Por tanto denunciaré mi maldad; congojaréme por mi pecado.
19 A koji su bez razloga protiv mene, moćni su, i mnogi su koji me mrze nepravedno.
Porque mis enemigos están vivos [y] fuertes: y hanse aumentado los que me aborrecen sin causa:
20 Za dobro zlom mi uzvraćaju, protive mi se što tražim dobro.
Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
21 O Jahve, ne ostavljaj me! Bože moj, ne udaljuj se od mene!
No me desampares, oh Jehová: Dios mío, no te alejes de mí.
22 Požuri se meni u pomoć, Gospode, spase moj!
Apresúrate á ayudarme, oh Señor, mi salud.
