Psalmi 35
1 Davidov. Optuži, Jahve, tužitelje moje i napadni one koji mene napadaju!
¡Oh Yavé, contiende con los que contienden contra mí! ¡Pelea contra los que combaten contra mí!
2 Stavi oklop, uzmi štit svoj i ustani meni u pomoć!
¡Echa mano al escudo y al broquel, Y levántate en mi ayuda!
3 Zavitlaj kopljem i presretni progonitelje moje, reci mojoj duši: “Ja sam tvoje spasenje.”
Saca la lanza y cierra el paso a mis perseguidores. Dí a mi alma: ¡Yo soy tu Salvación!
4 Nek' se smetu i postide koji život moj traže, nek' uzmaknu i nek' se posrame koji mi propast snuju!
Sean avergonzados y confundidos Los que buscan mi vida. Sean vueltos atrás y confundidos Los que traman mi mal.
5 Nek' budu k'o pljeva na vjetru kad ih Anđeo Jahvin potjera!
Sean como la cáscara de grano arrebatada por el viento, Y acóselos el Ángel de Yavé.
6 Mračni i skliski bili im putovi kad ih Anđeo Jahvin bude gonio!
Sea su camino tenebroso y resbaladizo, Y el Ángel de Yavé los persiga.
7 Bez razloga napeše mi mrežu, bez razloga grob duši mojoj iskopaše.
Porque sin causa me tendieron su red, Sin motivo cavaron fosa para mi vida.
8 Propast će ih stići iznenada, u mrežu koju napeše sami će se uhvatiti, past će u jamu što je iskopaše!
Véngale destrucción inesperada. Atrápelo la red que él mismo tendió, Y caiga en ella con igual destrucción.
9 A moja će duše klicati u Jahvi, radovat će se u spasenju njegovu.
Mi alma se deleitará en Yavé. Se regocijará en su salvación.
10 Sve će kosti moje govoriti: Tko je, Jahve, poput tebe koji ubogog spasavaš od silnika, jadnika i siromaha od pljačkaša?
Todos mis huesos dirán: Oh Yavé, ¿quién como Tú, Que libras al débil del que es demasiado fuerte para él, Y al pobre y menesteroso del que lo despoja?
11 Ustadoše svjedoci opaki: pitaju me za ono što ne znam.
Se levantan testigos falsos De lo que no sé me preguntan.
12 Vraćaju mi zlo za dobro, duša moja zapada u osamu.
Me devuelven mal por bien Para desolación a mi alma.
13 U bolesti njihovoj nosio sam kostrijet, dušu svoju postom morio, i molitva mi se u krilo vraćala.
Yo en cambio, al estar ellos enfermos, Me vestía de ropa áspera Y afligía mi alma con ayuno, Hasta que mi súplica a favor de ellos me era concedida.
14 Kao za prijateljem, za bratom - obilažah tužan; od žalosti se pogurih kao onaj što za majkom žali.
Como por mi amigo o hermano actuaba, Como el que llora por su madre, Afligido me humillaba.
15 A sada kad posrnuh ja, oni se raduju, skupiše se protiv mene da udare iznenada, i bez prestanka oni me razdiru.
Pero ellos, en mi adversidad se alegraron, Y se reunieron contra mí. Atacantes se reunieron contra mí, Y yo no lo entendía. Me despedazaban sin cesar.
16 Ruglom na ruglo iskušavaju me i zubima škripaju na mene.
Como profanos burladores en las fiestas Rechinaron contra mí sus dientes.
17 O Jahve, dokle ćeš gledati? Istrgni mi dušu nasrtajima njihovim, otmi lavovima jedino dobro moje!
Oh ʼAdonay, ¿hasta cuándo consentirás esto? ¡Libra mi vida de sus destrucciones, Mi única vida de los leones!
18 Zahvalit ću ti u velikom zboru, slavit ću te među pukom brojnim.
Yo te daré gracias en la gran congregación, Te alabaré entre un pueblo numeroso.
19 Nek' se ne raduju nada mnom dušmani nepravedni, nek' ne namiguju očima oni koji me nizašto mrze!
No se alegren de mí los que sin causa son mis enemigos, Ni guiñan el ojo los que me aborrecen sin causa.
20 Jer oni ne misle o miru, već spletke snuju protiv mirnih u zemlji.
Por cuanto no hablan de paz, Sino inventan palabras calumniosas contra los mansos de la tierra.
21 Razvaljuju svoja usta na me i govore: “Ha, ha, vidjesmo očima svojim!”
Ensanchan su boca contra mí, y dicen:
22 Ti sve vidiš, o Jahve! Nemoj šutjeti! Gospode, od mene se ne udaljuj!
¡Oh Yavé, Tú lo viste! ¡No calles! ¡Oh ʼAdonay, no estés lejos de mí!
23 Preni se, ustani da me obraniš, Bože moj, Gospode, vodi parnicu moju!
¡Despierta y levántate a hacer justicia, ʼElohim mío y ʼAdonay mío!
24 Po svojoj me pravdi sudi, Jahve, Bože moj, nek' se ne raduju nada mnom!
Júzgame conforme a tu justicia, oh Yavé ʼElohim mío, Que no se alegren ellos de mí.
25 Nek' ne misle u srcu: “Ispunila nam se želja!” Nek' ne reknu: “Progutali smo ga!”
No digan ellos en su corazón: ¡Ajá, aquí está lo que queríamos! No digan: ¡Lo devoramos!
26 Nek' se postide i posrame svi zajedno koji se nesreći mojoj raduju! Nek' se odjenu stidom i sramotom oni koji se podižu na me!
Sean avergonzados y confundidos juntos Los que de mi mal se alegran. Vístanse de vergüenza y deshonor Los que se engrandecen sobre mí.
27 Nek' radosno kliču kojima je pravo moje na srcu i nek' svagda govore: “Velik je Jahve! Milo mu je spasenje sluge njegova!”
Canten de júbilo y alégrense los que favorecen mi justicia, Y digan continuamente: ¡Engrandecido sea Yavé, Quien se complace en la prosperidad de su esclavo!
28 A moj će jezik kazivati pravdu tvoju i hvalu tebi navijeke.
Mi lengua hablará de tu justicia y de tu alabanza todo el día.
