< Psalmi 22 >
1 Zborovođi. Po napjevu “Košuta u zoru”. Psalam. Davidov. Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.
Al maestro de coro. Por el pronto socorro. Salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? Los gritos de mis pecados alejan de mí el socorro.
2 Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.
Dios mío, clamo de día, y no respondes; de noche también, y no te cuidas de mí.
3 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!
Y Tú, sin embargo, estás en tu santa morada, ¡oh gloria de Israel!
4 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;
En Ti esperaron nuestros padres; esperaron, y los libraste.
5 k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.
A Ti clamaron, y fueron salvados; en Ti confiaron, y no quedaron confundidos.
6 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.
Pero es que yo soy gusano, y no hombre, oprobio de los hombres y desecho de la plebe.
7 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:
Cuantos me ven se mofan de mí, tuercen los labios y menean la cabeza:
8 “U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!”
“Confió en Yahvé: que Él lo salve; líbrelo, ya que en Él se complace.”
9 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.
Sí, Tú eres mi sostén desde el seno materno, mi refugio desde los pechos de mi madre.
10 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.
A Ti fui entregado desde mi nacimiento; desde el vientre de mi madre Tú eres mi Dios.
11 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.
No estés lejos de mí, porque la tribulación está cerca, porque no hay quien socorra.
12 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.
Me veo rodeado de muchos toros; los fuertes de Basan me cercan;
13 Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.
abren contra mí sus bocas, cual león rapaz y rugiente.
14 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.
Soy como agua derramada, todos mis huesos se han descoyuntado; mi corazón, como cera, se diluye en mis entrañas.
15 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.
Mi garganta se ha secado como una teja; mi lengua se pega a mi paladar, me has reducido al polvo de la muerte.
16 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,
Porque me han rodeado muchos perros; una caterva de malvados me encierra; han perforado mis manos y mis pies;
17 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.
puedo contar todos mis huesos. Entretanto, ellos miran, y al verme se alegran.
18 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.
Se reparten mis vestidos, y sobre mi túnica echan suertes.
19 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!
Mas Tú, Yahvé, no estés lejos de mí; sostén mío, apresúrate a socorrerme.
20 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.
Libra mi alma de la espada, mi vida del poder del perro.
21 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!
Sálvame de la boca del león; de entre las astas de los bisontes escúchame.
22 A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.
Anunciaré tu Nombre a mis hermanos, y proclamaré tu alabanza en medio de la asamblea.
23 “Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!
Los que teméis a Yahvé alabadle, glorificadle, vosotros todos, linaje de Israel.
24 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.”
Pues no despreció ni desatendió la miseria del miserable; no escondió de él su rostro, y cuando imploró su auxilio, le escuchó.
25 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.
Para Ti será mi alabanza en la gran asamblea, cumpliré mis votos en presencia de los que te temen.
26 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!
Los pobres comerán y se hartarán, alabarán a Yahvé los que le buscan. Sus corazones vivirán para siempre.
27 Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.
Recordándolo, volverán a Yahvé todos los confines de la tierra; y todas las naciones de los gentiles se postrarán ante su faz.
28 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.
Porque de Yahvé es el reino, y Él mismo gobernará a las naciones.
29 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,
A Él solo adorarán todos los que duermen bajo la tierra; ante Él se encorvará todo el que desciende al polvo, y no tiene ya vida en sí.
30 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat'
Mi descendencia le servirá a Él y hablará de Yahvé a la edad venidera.
31 slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: “Ovo učini Jahve!”
Anunciará su justicia a un pueblo que ha de nacer: “Estas cosas ha hecho Yahvé.”