Psalmi 22
1 Zborovođi. Po napjevu “Košuta u zoru”. Psalam. Davidov. Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.
Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
2 Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5 k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
8 “U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!”
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
12 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13 Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
14 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
15 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
16 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
17 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
18 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
19 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
20 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
21 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!
Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22 A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
23 “Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
24 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.”
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
25 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.
Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
26 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
27 Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
28 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
29 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
30 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat'
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
31 slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: “Ovo učini Jahve!”
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
