Psalmi 2

1 Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Adɛn nti na amanaman no hyehyɛ bɔne ho na nnipa no bɔ pɔw hunu yi?

2 Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Asase so ahemfo sɔre gyina na sodifo ka wɔn ho bɔ mu tia Awurade ne Nea Wɔasra no no.

3 “Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

Wɔka se, “Momma yemmubu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn na yɛntow wɔn mpokyerɛ ngu.”

4 Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

Nea ɔte agua so wɔ ɔsoro no serew; Awurade di wɔn ho fɛw.

5 Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Afei ɔka wɔn anim wɔ nʼabufuw mu, hunahuna wɔn wɔ nʼabufuwhyew mu, ka se,

6 “TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

“Masi me Hene wɔ Sion, me bepɔw kronkron no so.”

7 Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

Mɛpae mu aka Awurade ahyɛde: Ɔka kyerɛɛ me se, “Woyɛ me Ba; nnɛ mayɛ wʼAgya.

8 Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

Bisa me, na mede amanaman nyinaa bɛyɛ wʼagyapade, asase ano nyinaa bɛyɛ wo de.

9 Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

Wode dade ahempema bedi wɔn so; na woabobɔ wɔn sɛ ɔnwemfo ahina.”

10 Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Enti mo ahemfo, munsua nyansa; monkae kɔkɔbɔ yi, mo asase sodifo.

11 Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Momfa osuro nsom Awurade na monsɛpɛw mo ho ahopopo mu.

12 da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!

Mumfew Ɔba no ano, na ne bo amfuw na mo akwan de mo bɛkɔ ɔsɛe mu, efisɛ nʼabufuwhyew tumi sɔre mpofirim. Nhyira ne wɔn a woguan toa no nyinaa.