Psalmi 2

1 Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Ndudzi dzinoitireiko bope? Uye vanhu vanofungireiko zvisina maturo?

2 Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Madzimambo enyika azvigadzirira uye vabati vanoungana pamwe chete kuti vazorwa naJehovha, uye kuti vazorwisa Muzodziwa Wake.

3 “Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

Vanoti, “Ngatidamburei ngetani dzavo, tigorasa mabote avo.”

4 Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

Iye agere pachigaro choushe chokudenga anoseka; Ishe anovadadira.

5 Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Ipapo anovatuka mukutsamwa kwake uye anovavhundutsa muhasha dzake, achiti,

6 “TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

“Ndakagadza Mambo wangu paZioni, gomo rangu dzvene.”

7 Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

Ndichaparidza chirevo chaJehovha, ndichiti: Iye akati kwandiri, “Ndiwe Mwanakomana wangu; nhasi ndava Baba vako.

8 Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

Kumbira kwandiri, uye ndichaita kuti ndudzi dzive nhaka yako, migumo yenyika ive yako.

9 Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

Uchavatonga netsvimbo yesimbi; uchavaputsa kuita zvimedu zvimedu sehari.”

10 Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Naizvozvo, imi madzimambo, ngwarai; munyeverwe, imi vabati venyika.

11 Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Shumirai Jehovha nokutya, uye mufare nokudedera.

12 da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!

Tsvodai Mwanakomana, kuti arege kutsamwa mukazoparadzwa munzira yenyu, nokuti hasha dzake dzingakurumidza kumuka. Vakaropafadzwa vose vanovanda maari.