Psalmi 2

1 Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Apay nga agrebelde dagiti nasion, ken agtutulag dagiti tattao iti awan serserbina?

2 Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Agkaykaysa nga agsagana dagiti ari iti daga ken agkaykaysa dagiti mangiturturay nga agtutulag a maibusor kenni Yahweh ken iti Mesiasna, a kunada,

3 “Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

“Pugsatentayo dagiti posas nga inkabilda kadatayo ken ibellengtayo dagiti kawarda.”

4 Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

Isuna a nakatugaw kadagiti langit, uyawennanto ida; lalaisen ti Apo ida.

5 Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Ket agsao isuna kadakuada iti ungetna ken butbutngenna ida iti pungtotna, a kunana,

6 “TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

Siak a mismo ti nangpulot iti arik idiay Sion, ti nasantoan a bantayko.”

7 Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

Ipakaammokto ti bilin ni Yahweh. Kinunana kaniak, “Sika ti anakko! Ita nga aldaw, nagbalinak nga amam.

8 Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

Agkiddawka kaniak, ket itedko kenka dagiti nasion a tawidmo ken dagiti kaadaywan a rehion iti daga a sanikuam.

9 Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

Burakemto ida babaen iti setro a landok; rumekemto ida a kasla banga ti agdamdamili.”

10 Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Isu nga ita, dakayo nga ari, maballaagankayo; masuroankayo, dakayo a mangiturturay iti daga.

11 Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Dayawenyo ni Yahweh nga addaan panagbuteng ken agrag-okayo nga addaan panagpigerger.

12 da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!

Agkanyo ti anak amangan no makaungetto isuna kadakayo, ket mataykayo iti dalan inton dagus a sumged ti ungetna. Anian a nagasat dagiti amin nga agkamang kenkuana.