Psalmi 2

1 Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Nu ka ta dukɔwo le nugbe ɖom, eye amewo le nu dzodzrowo ɖom?

2 Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Anyigbadzifiawo ɖo afɔ anyi sesĩe, eye dumegãwo ƒo ta kpli ɖe aɖaŋu me ɖe Yehowa kple eƒe amesiamina la ŋu.

3 “Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

Wole gbɔgblɔm be, “Mina míado le Yehowa kple eƒe amesiamina la te, eye míana ablɔɖe mía ɖokuiwo.”

4 Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

Ame si woɖo zi dzi le dziƒo la ko nu, eye Yehowa ɖe alɔme le wo ŋu.

5 Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Tete wòka mo na wo le eƒe dɔmedzoe me, eye wòdo ŋɔdzi na wo le eƒe dziku helĩhelĩ me hegblɔ be,

6 “TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

“Meɖo nye ŋutɔ nye fia ɖe Zion, nye to kɔkɔe la dzi.”

7 Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

Maɖe gbeƒã Yehowa ƒe sedede la; Yehowa gblɔ nam be, “Wòe nye vinye ŋutsu, egbea mezu fofowò.

8 Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

Biam, ne matsɔ dukɔwo awɔ wò domenyinui kple anyigba ƒe seƒewo ke awɔ tɔwòe.

9 Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

Àtsɔ gafiatikplɔ aɖu wo dzii, eye àxlã wo ɖi, woakaka abe ale si ze gbãnae ene.”

10 Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Eya ta mi fiawo, midze nunya, eye mi anyigbadzidumegãwo, miɖo to nuxlɔ̃ame.

11 Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Mitsɔ ɖokuibɔbɔ kple bubu subɔ Yehowa le dzidzɔ gã me kple dzodzo nyanyanya.

12 da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!

Mitsɔ ɖokuibɔbɔ do ɖe fia la ŋkume, ne menye nenema o la, ado dziku, eye wòatsrɔ̃ mi kpata, elabena eƒe dɔmedzoe ate ŋu afla ɣe sia ɣi. Woayra ame siwo katã tsɔe wɔ sitsoƒee.