Psalmi 17

1 Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!

Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!

2 Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.

Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.

3 Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja

Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.

4 kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.

Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.

5 Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.

Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.

6 Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.

Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.

7 Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.

Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.

8 Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih

Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.

9 od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,

Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.

10 bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,

Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!

11 Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;

Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.

12 slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.

Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.

13 Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,

Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!

14 a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.

Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.

15 A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.

En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!