Psalmi 146

1 Aleluja! Hvali, dušo moja, Jahvu!

Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!

2 Hvalit ću Jahvu sveg života svojeg. Dok me bude, Bogu svom ću pjevati.

Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.

3 Ne uzdajte se u knezove, u čovjeka od kog nema spasenja!

Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.

4 Iziđe li duh iz njega, u zemlju svoju on se vraća i propadaju sve misli njegove.

Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.

5 Blago onom kome je pomoćnik Bog Jakovljev, kome je ufanje u Jahvi, Bogu njegovu,

En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn

6 koji stvori nebo i zemlju, more i sve što je u njima; koji ostaje vjeran dovijeka,

– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!

7 potlačenima vraća pravicu, a gladnima kruh daje. Jahve oslobađa sužnje,

Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,

8 Jahve slijepcima oči otvara. Jahve uspravlja prignute, Jahve ljubi pravedne.

opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.

9 Jahve štiti tuđince, sirote i udovice podupire, a grešnicima mrsi putove.

Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.

10 Jahve će kraljevati dovijeka, tvoj Bog, Sione, od koljena do koljena. Aleluja!

Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!