< Psalmi 141 >
1 Psalam. Davidov. Prizivljem te, Jahve, k meni pohitaj! Slušaj glas moj kojim tebi vapijem!
Jehová, a ti he llamado, apresúrate a mí: escucha mi voz, cuando te llamare.
2 Nek' mi se uzdigne molitva kao kad pred lice tvoje, podizanje mojih ruku nek' bude k'o prinos večernji!
Sea enderezada mi oración delante de ti como un perfume: el don de mis manos como un presente de la tarde.
3 Na usta mi, Jahve, stražu postavi i stražare na vrata usana mojih!
Pon, o! Jehová, guarda a mi boca: guarda la puerta de mis labios.
4 Ne daj da mi se srce zlu prikloni, da bezbožno počinim djela opaka; i u društvu zlotvora da ne blagujem poslastica njihovih!
No inclines mi corazón a cosa mala: a hacer obras con impiedad con los varones que obran iniquidad; y no coma yo de sus delicias.
5 Nek' me samo udari pravednik, ljubav je što me kara, al' ulje grešničko neće mi glavu pomazat'; zloći njihovoj oprijet ću se uvijek svojom molitvom.
Hiérame el justo con misericordia, y repréndame; y aceite de cabeza no unte mi cabeza: porque aun también mi oración será contra sus males.
6 Kad strovale niz hridinu suce njihove, razumjet će kako blage bjehu riječi moje.
Sean derribados en lugares peñascosos sus jueces; y oigan mis palabras que son suaves.
7 Kao kad orač ore i para zemlju, tako će im se na rubu Podzemlja kosti rasuti. (Sheol )
Como quien parte e hiende leños en tierra, son esparcidos nuestros huesos a la boca de la sepultura: (Sheol )
8 U te su, Jahve, uprte oči moje, k tebi se utječem, ne daj da mi duša propadne!
Por tanto a ti, o! Jehová, Señor, miran mis ojos, en ti he confiado: no tengas en poco a mi alma.
9 Čuvaj me od stupice koju postaviše meni, od zamki zločinaca!
Guárdame de las manos del lazo que me han tendido; y de los lazos de los que obran iniquidad.
10 Nek' u vlastite zamke upadnu zlotvori, a ja neka im umaknem!
Caigan los impíos a una en sus redes, mientras yo pasaré para siempre.