Psalmi 14

1 Zborovođi. Davidov. Bezumnik reče u srcu: “Nema Boga.” Pokvareni rade gadosti; nitko da čini dobro.

Til songmeisteren; av David. Dåren segjer i sitt hjarta: «Det er ingen Gud til.» Vond og styggjeleg er deira gjerning; det er ingen som gjer godt.

2 Jahve s nebesa gleda na sinove ljudske da vidi ima li tko razuman Boga da traži.

Herren skodar ned frå himmelen på menneskjeborni og vil sjå um der er nokon vitug, nokon som søkjer Gud.

3 No, svi skrenuše zajedno, svi se pokvariše: nitko da čini dobro - nikoga nema.

Dei er alle avvikne, dei er utskjemde alle saman; det er ingen som gjer godt, det finst ikkje ein einaste.

4 Neće li se urazumiti svi što bezakonje čine, koji proždiru narod moj kao da jedu kruha? Ne zazivlju ime Jahvino:

Veit dei då ikkje, alle dei som gjer urett? Dei et upp mitt folk, liksom dei et brød; på Herren kallar dei ikkje.

5 jednom će drhtati od straha, jer je Bog s rodom pravednim.

Der vert dei storleg rædde; for Gud er hjå den rettferdige ætt.

6 Želite razbiti nakane ubogog: Jahve je utočište njegovo.

Den arme manns råd må de gjerne gjera til skammar; for Herren er hans tilhygge.

7 O neka dođe sa Siona spas Izraelu! Kad Jahve promijeni udes naroda svoga, klicat će Jakov, radovat se Izrael.

Å, gjev frelsa frå Sion må koma yver Israel! Når Herren vender sitt folks vanlukka, då skal Jakob fagna seg, Israel gleda seg.