Psalmi 139
1 Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
Untuk pemimpin kor. Mazmur Daud. Ya TUHAN, Engkau menyelami aku dan mengenal aku.
2 ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
Engkau tahu segala perbuatanku; dari jauh Engkau mengerti pikiranku.
3 Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
Engkau melihat aku, baik aku bekerja atau beristirahat, Engkau tahu segala yang kuperbuat.
4 Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
Bahkan sebelum aku berbicara, Engkau tahu apa yang hendak kukatakan.
5 S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
Engkau mengelilingi aku dari segala penjuru, dan Kaulindungi aku dengan kuasa-Mu.
6 Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
Terlalu dalam bagiku pengetahuan-Mu itu, tidak terjangkau oleh pikiranku.
7 Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
Ke mana aku dapat pergi agar luput dari kuasa-Mu? Ke mana aku dapat lari menjauh dari hadapan-Mu?
Jika aku naik ke langit, Engkau ada di sana, jika aku tidur di alam maut, di situ pun Engkau ada. (Sheol h7585)
9 Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
Jika aku terbang lewat ufuk timur atau berdiam di ujung barat yang paling jauh,
10 i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
di sana pun Engkau menolong aku; di sana juga tangan-Mu membimbing aku.
11 Reknem li: “Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!” -
Jika aku minta supaya gelap menyelubungi aku, dan terang di sekelilingku menjadi malam,
12 ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
maka kegelapan itu pun tidak gelap bagi-Mu; malam itu terang seperti siang, dan gelap itu seperti terang.
13 Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
Engkau menciptakan setiap bagian badanku, dan membentuk aku dalam rahim ibuku.
14 Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
Aku memuji Engkau sebab aku sangat luar biasa! Segala perbuatan-Mu ajaib dan mengagumkan, aku benar-benar menyadarinya.
15 kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
Waktu tulang-tulangku dijadikan, dengan cermat dirangkaikan dalam rahim ibuku, sedang aku tumbuh di sana secara rahasia, aku tidak tersembunyi bagi-Mu.
16 Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
Engkau melihat aku waktu aku masih dalam kandungan; semuanya tercatat di dalam buku-Mu; hari-harinya sudah ditentukan sebelum satu pun mulai.
17 Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
Betapa sulitnya pikiran-Mu bagiku, ya Allah, dan betapa banyak jumlahnya!
18 Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
Jika kuhitung, lebih banyak dari pasir; bila aku bangun, masih juga kupikirkan Engkau.
19 De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
Kiranya orang jahat Kautumpas, ya Allah, jauhkanlah para penumpah darah daripadaku!
20 Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
Mereka mengatakan yang jahat tentang Engkau, dan bersumpah palsu demi kota-kota-Mu.
21 Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
Ya TUHAN, kubenci orang yang membenci Engkau, hatiku kesal terhadap orang yang melawan Engkau!
22 Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
Mereka sangat kubenci, dan kuanggap sebagai musuh.
23 Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
Selidikilah aku ya Allah, selamilah hatiku, ujilah aku dan ketahuilah pikiranku.
24 pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!
Lihatlah entah ada kejahatan dalam diriku, dan bimbinglah aku di jalan yang kekal.
