Psalmi 139
1 Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
O Yahweh, sinukimatnak, ken am-ammonak.
2 ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
Ammom no agtugaw ken no agtakderak; maawatam dagiti pampanunotko uray adayoka kaniak.
3 Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
Ammom ti dalanko ken inton agiddaak; pagaammom unay dagiti amin a dalanko.
4 Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
Ta awan ti sao nga innak isao a saanmo nga ammo a naan-anay, O Yahweh.
5 S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
Lawlawlawennak iti likudan ken iti sangoanan ken ipatpataymo ti imam kaniak.
6 Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
Ti kasta a pannakaammo ket nalabes unay kaniak; nangato unay, ken saanko daytoy a maawatan.
7 Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
Sadino ti papanak tapno makalibasak iti Espiritum? Sadino ti mabalinko a pagkamangan manipud iti presensiam?
No agpangatoak kadagiti langit, addaka sadiay; no aramidek ti pagiddaak idiay sheol, adtoy, addaka sadiay. (Sheol h7585)
9 Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
No tumayabak kadagiti payyak ti agsapa ket apanak agnaed kadagiti ungto a paset iti ballasiw ti taaw,
10 i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
uray sadiay idalannakto ti imam, ken tenglennakto ti makannawan nga imam.
11 Reknem li: “Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!” -
No kunaek, “Awan duadua a ti sipnget ilemmengnak ken ti rabii ket isunto ti lawagko;”
12 ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
uray ti sipnget ket saan a makalemmeng kenka. Ti rabii ket agraniag a kasla aldaw, ta ti sipnget ken ti lawag ket agpadpada laeng kenka.
13 Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
Binukelmo ti akin-uneg a kinataok; binukelnak iti aanakan ti inak.
14 Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
Agyamannak kenka, ta makapasiddaaw ken nakakaskasdaaw dagiti aramidmo. Ammom la unay ti biagko.
15 kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
Saan a nailemmeng ti bagik kenka idi naaramidak iti nalimed, idi siaannad a naaramidak kadagiti kaunggan ti daga.
16 Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
Nakitanak iti uneg ti aanakan; dagiti amin nga aldaw a naituding para kaniak ket nailanaden iti librom sakbay pay a mapasamak ti umuna.
17 Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
Anian a nagpateg dagiti pampanunotmo kaniak, O Dios! Anian a nagadu ti pakadagupanda!
18 Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
No innak ida bilangen, ad-adu pay ti bilangda ngem iti darat. Inton agriingak, addaak latta dita dennam.
19 De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
No papatayem la koman ti nadangkes, O Dios; umadayokayo kaniak, dakayo a naranggas a tattao.
20 Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
Suksukirendaka ken agtigtignayda a siaallilaw; agul-ulbod dagiti kabusormo.
21 Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
Di met kagurgurak, O Yahweh, dagidiay a manggurgura kenka? Di met laklaksidek dagiti tumakder a bumusor kenka?
22 Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
Kagurgurak ida iti kasta unay; nagbalinda a kabusorko.
23 Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
Sukimatennak, O Dios, ken ammoem ti pusok; padasennak ken ammoem dagiti pampanunotko.
24 pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!
Kitaem no adda ti uray ania a nadangkes a wagas kaniak, ket idalannak iti dalan nga awan patinggana.
