Psalmi 132
1 Hodočasnička pjesma.
Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas afflicções.
2 Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:
Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 “Neću ući u šator doma svog nit' uzaći na ležaj svoje postelje,
Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
4 neću pustit' snu na oči nit' počinka dati vjeđama,
Não darei somno aos meus olhos, nem adormecimento ás minhas pestanas,
5 dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.”
Emquanto não achar logar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
6 Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u Poljima jaarskim.
Eis que ouvimos fallar d'ella em Ephrata, e a achámos no campo do bosque.
7 Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!
Entraremos nos seus tabernaculos: prostrar-nos-hemos ante o escabello de seus pés.
8 “Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!
Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Svećenici tvoji nek' se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek' radosno kliču!
Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus sanctos.
10 Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!”
Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
11 Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: “Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.
O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará d'ella: Do fructo do teu ventre porei sobre o teu throno.
12 Budu li ti sinovi Savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit' na tvom prijestolju.”
Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, tambem os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu throno.
13 Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.
Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
14 “Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.
Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
15 Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.
Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.
Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus sanctos saltarão de prazer.
17 Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.
Ali farei brotar a força de David: preparei uma lampada para o meu ungido.
18 U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat' vijenac moj.”
Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre elle florescerá a sua corôa.
