Psalmi 132
1 Hodočasnička pjesma.
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 “Neću ući u šator doma svog nit' uzaći na ležaj svoje postelje,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 neću pustit' snu na oči nit' počinka dati vjeđama,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.”
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u Poljima jaarskim.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 “Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Svećenici tvoji nek' se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek' radosno kliču!
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!”
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: “Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Budu li ti sinovi Savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit' na tvom prijestolju.”
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 “Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat' vijenac moj.”
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
