Psalmi 129

1 Hodočasnička pjesma. “Mnogo su me od mladosti tlačili” - neka rekne sad Izrael!

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 “Mnogo su me od mladosti tlačili, ali me ne svladaše.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Po leđima su mojim orači orali, duge brazde povlačili.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Al' Jahve pravedni isiječe užeta zlikovcima!”

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Nek' se postide i uzmaknu svi koji mrze Sion!

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Nek' budu k'o trava na krovu što povene prije nego je počupaju.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Žetelac njome ne napuni ruku ni naručje onaj koji veže snopove.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 A prolaznici nek' ne reknu: “Blagoslov Jahvin nad vama! Blagoslivljamo vas imenom Jahvinim!”

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.